جمعه , مارس 29 2024
azfa

ترکان استان کرمانشاه

گادتب: بعد از استان تهران میتوان استان کرمانشاه را پر تنوع ترین استان مهاجر نشین ایران بنامیم.

این استان حدود دو میلیون نفر جمعیت و بافت قومی بسیار متنوعی دارد و چون زبان قومی همدیگر را نمی فهمند بناچار فارسی صحبت میکنند.

در این استان اقوام و عشایر بومی و مهاجران بصورت منزوی زندگی میکنند و چون از گذشته خود هیچ نمی دانند بنابراین لقمه چرب و نرمی برای رقابتهای قومی حزبی شده اند.

در استان کرمانشاه زبانهای: لری لکی، تورکی، کردی، عربی، تاتی، گیلکی، مازنی، ارمنی و فارسی تکلم میشوند.

تورکان استان کرمانشاه در شهرهای زیر زندگی میکنند:

شهرستان سنقر (سنجر یا سنقور): تورک آزربايجاني

شهرستان گودین (گادین): در این شهر آثار باستانی مادها است. مردم این شهر بدو زبان لری لکی یا تورکی صحبت میکنند. (اخیراً نام روستاهای تورکی این شهر را تعویض میکنند تا تاریخ تورکی آنجا فراموش شود!! مثلاً نام روستای «بالا قارلیق» را به روستای «اسلام آباد» عوض کردند!!)

شهرستان کنگاور: مردم بدو زبان لری لکی یا تورکی آزربايجاني صحبت میکنند.

شهرستان صحنه: در این شهر آثار باستانی مادها است. مردم بدو زبان تورکی  یا لری لکی صحبت میکنند.

در شهرستانهای گهواره، کوزران و ماهی دشت جمعیت قابل توجهی از طوایف تورک قشقایی مانند، باباخانی، جانی خانی، چه لاوی (چلبی)، اللهی خانی و تورکان افشار مانند طایفه نادری (نی ریزی) زندگی میکنند.

در شهرستانهای حمیل و فیروزآباد تعدادی از روستاها #تورکی نشین و ییلاقهای عشایر #تورک است. مانند: دهستانهای قره سو، تالان دشت، تق تق

اقوام استان #کرمانشاه بدینگونه هستند:

ایل سنقری یا سنجری (تورک آزربایجاني)

ایل ترکاشوند (ترک کشان): دو طایفه هستند و بزبانهای #تورکی یا  #لری لکی صحبت میکنند.

توضیح: طایفه #ترکاشوند در دو منطقه کرمانشاه زندگی میکنند. یکی در شهرستان کنگاور که با تورکهای سنقر مخلوط شده اند. دوم در جنوب استان #کرمانشاه در شهرستانهای حمیل و فیروز آباد که عمدتاً کوچ نشین هستند و در بعضی از فصول سال به استانهای دیگر کوچ میکنند.

ایل احمدوند بهتویی: سه طایفه هستند: طایفه «جانی خانی» از #تورکان قشقایی تیره کشکولی. طایفه «بهتویی» از تاتهای مهاجر استان #قزوین از بخش حصار خروان هستند. طایفه میراحمدوند از #لرهای لک.

ایل احمدوند شیرازی، از مهاجران لر شیرازی هستند.

ایل گیلکی ساکن در گیلانغرب. این شهر در زمان رضا شاه ساخته شد و چون مهاجران #گیلک در آنجا ساکن شدند بنابراین گیلانغرب نام گرفت. مردم بومی آنجا بزبان #کلهری صحبت میکنند.

ایل زنگنه: در مورد ریشه ایل #زنگنه اختلاف نظر بسیار است. مورخی بنام معین الدین نطنزی، ایل زنگنه را از طایفه چهار لنگ #بختیاری معرفی کرده و اعتقاد دارد که آنها جز قلمرو اتابکان لرستان بودند. برخی هم زنگنه را از مهاجران #تورک_کرکوک مینامند که در زمان شاه عباس صفوی به ایران کوچیدند. برخی دیگر نیز ایل زنگنه را از طایفه قشقایی میدانند.

ایل زنگنه غالباً بزبان لری لکی و برخی هم به تورکی قشقایی صحبت میکنند و در بین آنها حتی یکنفر هم کرد زبان نیست. چون در قدیم به عشایر چوپان واژه «کورد» می گفتند، بنابراین احزاب کردی میخواهند فقط با استناد به کلمه کورد، ایل زنگنه را کرد بنامد، این درحالیست که حتی یکنفر از آنها بزبان کردی صحبت نمیکند.

از مشاهیر معروف #زنگنه میتوان به شیخ علی خان زنگنه حاکم کرمانشاه در زمان شاه عباس دوم #صفوی اشاره کرد. از معروفترین کارهای او جنگ خونین با #کردهای عراقی بود که قصد نفوذ به ایران داشتند که در تاریخ صفویه بدان جنگ اشاره شده. اگر شیخ علی خان زنگنه از مردم کرد بود، هیچ دلیلی نداشت که در برابر ورود کردهای عراقی به ایران آنهمه مقاومت و جنگ بکند.

ایل کلهر: سه طایفه هستند. طایفه «چاردولی» (چرداول) – طایفه «خارجی» که از مهاجران مختلف از استانهای دیگر می آیند و بزبانهای گوناگون صحبت میکنند اما گویش کلهری هم بلدند. طایفه «چنار و کنار» که بزبان کلهری صحبت میکنند.طوایف چاردولی به سه زبان کلهری، لری لکی یا #تورکی صحبت میکنند و ریشه قومی آنها شناخته نشده. در استان ایلام نیز طایفه چاردولی (چرداول) زندگی میکنند و جالب آنکه برخی مناطق آنجا اسامی تورکی دارند مانند: بخش شیروان (شروان)، دهستان کلگه (بزبان تورکی یعنی سایه)، کوهستان قالاقیران

ایل سنجابی: چند طایفه هستند. طوایف «چه لاوی» یا (چلبی)، «اللهی خانی»، «برخوردار»، «خدا مروت»، «خدا رحیم»، «دستجه» از ملت قشقایی هستند که از استان خمسه (فارس) به کرمانشاه کوچیده اند و خوشان نیز صریحاً اعتراف میکنند،

اما برخی از آنان زبان تورکی را فراموش کرده اند!! – طایفه «باقی» که عرب هستند و بزبان عربی صحبت میکنند – طایفه «عباسوند» که از ادغام طایفه «سادات گوران» و طایفه «باباخانی قشقایی» تشکیل شده و مذهب آنها یارسان یا اهل حق هستند – طایفه «دالیان» که مذهب این طایفه صوفی است.

بقیه طوایف ایل با گویش سنجابی صحبت میکنند. جمعیت قابل توجهی از ایل سنجابی از ملت قشقایی است که بعلت وصلت با سنجابی ها بزور کرد خوانده میشوند!!

گویش سنجابی جزئی از گویش گورانی بود، اما بعلت اختلاط با زبانهای تورکی و عربی، بسیار تغییر کرده و در حال اضمحلال است، طوریکه قادر نیستند با دیگر گورانها صحبت کنند. واژه «سنجابی» غلط است زیرا مردم محلی بصورت «سنجاوی یا سنجاری» تلفظ میکنند که از ریشه تورکی «سنجری» می آید.

فقط حکومت مرکزی ایران واژه غلط «سنجابی» را بکار می برد تا ریشه تورکی آن فراموش شود!! در کردستان عراق هم شهری بنام «سنجر» وجود دارد که کردها آنجا را «سنجار یا سنجاو» تلفظ میکنند اما مضحک آنست که بی بی سی فارسی، آن شهر را «شنگال» تلفظ میکند!

ایل قلخانی: مردم قلخانی از ایل کلهر هستند ولی قادر نیستند بزبان کلهری صحبت کنند و بزبان گورانی صحبت میکنند!! علت آنکه آنان بزبان گورانی علاقمند شدند بدان جهت است که از اهل حق (یارسان) هستند و اغلب گورانها نیز از اهل حق هستند. یکی از طوایف این ایل بنام طایفه «پالانی» از مهاجران مازندرانی هستند. (ریشه رضا شاه هم از آن طایفه است).

ایل گوران: چندین طایفه هستند و بزبان گورانی صحبت میکنند. یکی از طوایف این ایل بنام طایفه «نادری» از تورکان مهاجر نی ریز (استان فارس) است. گورانها از اهل حق (یارسان) هستند. بعضیها تورکان طایفه «نادری» در شهرهای «نی ریز» استان فارس و «بن» استان چهارمحال و بختیاری را با ترکان قشقایی اشتباه میگیرند.

هرچند که تورکان طایفه نادری با تورکان قشقایی در استانهای فارس و چهارمحال بختیاری آمیخته شده اند، اما ریشه آنها از ایل نادر شاه افشار است.

ایل جمور (جومور): این ایل چند طایفه است. مانند «جومور»، «ویسی»، «گومه»، «براز»، «عبدلی»، «جعفری»، «چراغی». عشایر طایفه «جومور» از تورکان استان همدان هستند که از مراتع جومور اسدآباد همدان واقع در منطقه ای کوهستانی بنام آلماباغی می آیند. طایفه «ویسی» عمدتاً از لرهای لک هستند ولی در بین آنها تورکان «لرک» نیز مخطوط شده اند. ویسی های تورک عمدتاً در استان خوزستان زندگی میکنند ولی اقلیتی هم در استان کرمانشاه زیر شاخه ایل «جومور» زندگی میکنند. بقیه طوایف ایل جومور از لرهای لک هستند.

ایل زوله: چند طایفه است. اکثریت مردم بزبان لری لکی و اقلیتی هم بزبان تورکی صحبت میکنند. تورکان ایل زوله دو طایفه هستند. طایفه «نادری» از تورکان افشار و طایفه «چاپلق» از تورکان استان لرستان که با طوایف لر لکی مانند «یوسفی میاخ» و «شه نظر» در آمیخته اند.

ایل زردلان: مردم بزبان لری لکی صحبت میکنند.

ایل جلالوند: مردم بزبان لری لکی صحبت می کنند.

ایل پالوند: مردم بزبان لری لکی صحبت میکنند.ایل پایروند: مردم بزبان لری لکی صحبت میکنند.

ایل جاف: مهاجرانی از استان سلیمانیه عراق هستند. در اواخر دوره قاجار، بین کرانه غربی «رود سیروان» از استان سلیمانیه عراق و «رود قره سو» در غرب استان کرمانشاه، ییلاق و قشلاق میکردند. در زمان محمد رضا شاه پهلوی در شهرستانهای پاوه، جوانرود، روانسر و سرپل ذهاب تخته قاپو شدند. آنها بزبان کردی سورانی صحبت میکنند.

در کتب تاریخ صفویه به این ایل اشاره میشود که در جنگ «چالدران» در صف لشکریان عثمانی با شاه اسماعیل صفوی جنگیدند. در سال 1329 محمد علیشاه قاجار، راهزنان ایل جاف را اجیر کرد تا با مشروطه طلبان تورک بجنگند و از آنزمان پای آنان به ایران باز شد.

در زمان محمد رضا شاه پهلوی در طی اصلاحات اراضی تمام زمینهای امیر احتشامی بختیاری را مصادره و به عشایر مهاجر ایل جاف هدیه داده شد تا تخته قاپو و ساکن همیشگی کرمانشاه شوند!! (تمام زمینهای غرب استان کرمانشاه متعلق به امیر احتشامی بختیاری بود).

ایل جاف بدنام ترین و خشن ترین طایفه کردی است که حتی در کردستان عراق نیز آنها را راهزن و یاغی خطاب میکنند. امروزه کردهای مهاجریکه در زمینهای مصادره شده لرها در کرمانشاه زندگی میکنند، چگونه بیشرمانه لرها و کردها را از یک نژاد مینامند؟! گویا فراموش کردند که کردهای مهاجر در شمالغرب استان کرمانشاه، در زمینهای لرها ساکن شده اند!!

ایل ثلاث: سه طایفه هستند: باباجانی، ولد بیگی، قبادی. این ایل نیز همزمان با ایل جاف از عراق مهاجرت کرده اند و بدستور محمد رضا شاه پهلوی در شمال غربی استان کرمانشاه در زمینهای امیر احتشامی بختیاری ساکن شدند. آنها هم بزبان کردی سورانی صحبت میکنند.

در بین کردها، ایلات گوران و سنجابی (سنجاری) خوشنام ترین و خانواده سورانی (ایل جاف، ایل ثلاث، ایل اردلانی و ایل شکاک) بدنام ترین هستند.

کردها تمایل بسیاری به ازدواج با تورکان دارند و بعد هم فرزندان دورگه را بزور کرد معرفی میکنند!! خوبه واله، کردها از در نرسیده صاحب دو استان شدند ولی چهار میلیون تورک قشقایی با آنهمه تاریخ کهن هنوز یک استان ندارد!!

تا چندی پیش در استان کرمانشاه، تمام عشایر، لباس سنتی خودشان را می پوشیدند ولی در این اوخر لباس کردی بدلایلی رایج شد و اکنون حتی بضی غیر کردها نیز لباس کردی می پوشند!! یکی از این دلایل بخاطر امنیت است. راهزنان کرد بیشتر به غیر کردها حمله میکنند، بنابراین پوشیدن لباس کردی یکنوع استتار است. (با همین علت خبرنگاران خارجی که به جنوب افغانستان میروند بخاطر اینکه از دور شناخته نشوند ناچاراً لباس سنتی افغانی می پوشند). علت دیگر که لباس کردی رایج شده بخاطر ارزان بودن آنست. لباس کردی معمولاً از پارچه ارزان قیمت پلی استر دوخته میشود و قیمت یک شلوار کردی در کرمانشاه 70% از قیمت یک شلوار معمولی ارزانتر است. طبیعی است که عشایر فقیر آنجا بیشتر از هویت ملی بفکر صرفه جوبی هستند و خرید لباس کردی (بخاطر ارزان بودن) یعنی صرفه جویی اقتصادی. اما گورانها و سنجابیها تمایل به پوشیدن لباس کردی ندارند و لباس محلی آنها متفاوت است. آنهم علتی دارد زیرا آنها از اهل حق (یارسان) هستند و میخواهند از کردهای مسلمان متمایز شوند.

جمعیت لرهای لک در استان کرمانشاه در اکثریت قاطع است و کردها دراقلیت هستند. متأسفانه تعداد زیادی از تورکان در استان کرمانشاه بعلت نداشتن عرق ملی گرایی، هویت خود را فراموش کرده یا در جامعه کردها ادغام شده اند!!

البته این فاجعه خود بخود روی نداده و همانطور که قبلاً گفته شد، شوونیسم فارس در جعل و تلقین هویت کاذب به عشایر بیسواد یا کم سواد تورکان، تلاشهای زیرزمینی بسیاری میکند. در بین لرها نیز عرق ملی ضعیف است و ناخواسته قربانی ناسیونالیسم «کردی ساخته شده توسط شوونیسم فارس» میشوند.

 

دوباره امتحان کنید

حضور بانوان طرفدار تراختور در استادیوم

گادتب: به گزارش مرکز گادتب، برخی رسانه های هواداری تیم تراختور از صدور مجوز حضور …

«احد سیف‌خواه» با قرار وثیقه از زندان مرکزی تبریز آزاد شد

گادتب: به گزارش مرکز گادتب، «احد سیف‌خواه» برادر «آیاز سیف‌خواه» (فعال آزربایجانی که در بند …

دیدگاهتان را بنویسید