طاهر نقوی: بهشتی که در آنجا سخن گفتن به زبان ترکی ممنوع باشد جهنمی بیش نیست

گادتب: کانال «شجاعت اندیشیدن» نوشته هایی از سید حسن حسینی را در کانال خویش قرار داده است که نمیشود از کنار این سخنان بی تفاوت گذر نمود.

حسینی میگوید :

“مثل بچه ای که چنگ در آغوش و سینه های پرشیر مادرش میزند، خودم را به زبان مادری ام میچسبانم… ”

باید گفت که سینه های این مادر از محل تغذیه ی آذوقه ی دیگر مادرها  «ترکی و عربی و کردی و…» پرشیر گشته است.

واین مادر از خودچندان شیری ندارد.

شما خود را بر سینه های مادری میچسبانید که شیرش از آن نوزادان دیگر گویشوران غیر فارس است.

جناب حسینی بسان دیگرهم قماشان خود دچار توهم خودبزرگ بینی مضاعف گردیده است ودرخیال خویش زبان فارسی را “سرشار از عبارات جنینی و هنوز زاده نشده ی فارسی میداند” .باید متذکر شد که هر کسی که اندک مطالعه ای در حوزه ی زبان شناختی داشته باشد به نیکی میداند که بزرگترین ایراد زبان فارسی ابتر و غیر زاینده بودن زبان فارسی هست و میداند که زبان فارسی قدرت ساختن وتولید  «افعال جدید»را ندارد.

دکتر خانلری در کتاب«تاریخ زبان فارسی» فهرست افعال ساده را ذکر میکند که در این فهرست فقط 277فعل را توانسته است با کلی مشقت ثبت نماید ، این درحالیست که در سه مرحله، تحقیق دانشجویان رشته ی زبانشناسی دانشگاه تهران  بالاترین رقمی که میزان افعال ساده ی زبان فارسی را ثبت کرده اند رقم 115 بوده است.

این درحالیست که این تعداد در زبان ترکی تقریبا 3700 فعل ساده و زبان فرانسه 4160 فعل میباشد.

کسی که اشعار فردوسی که، شاهکار پارسیان  خوانده میشود،را بخواند به این نتیجه میرسد که زبان فارسی نه زبان  آشتی که زبان نفرت وکینه است ولاغیر.

یکی بسان حسینی برکسانیکه زبان مادریشان فارسی نیست میسوزد و دیگری بسان شفیعی کدکنی برزبانهای محلی و قومی در این کشور ادرار میکند.

این جماعت را چه شده است؟

زبان مادری این جماعت چه حسن کمال وجمالی دارد که دیگر زبانها از آن محرومند؟

مولانا به ترکی اندیشیده به فارسی نگاشته است.

از آن گذشته حافظ و سعدی و مولانا بیش از آنکه از زبان فارسی در آثار ادبی خویش بهره گیرند از زبان عربی استفاده نموده اند.

ظاهرا جهل امثال حسینی از دیگر زبانها و ادبیات آنها ایشان را دچار توهم خود برتربینی کرده است.

راستی کدامین اثر ادبی فارسی در طول تاریخ نوبل ادبی گرفته است؟ که این جماعت اینچنین مغرورانه کلام و سخن میرانند؟

آیا امثال حسینی با آثار ادبی عمادالدین نسیمی و دیوان اشعار محمد فضولی آشنا هستند؟ آیا یکبار شاهکار  «حیدر بابای شهریار» را دیده و خوانده است که اینگونه بر ما دلسوزی میکند؟

هر ملتی که اثر«حیدر بابای شهریار» را میخواند به این اثر ادبی حسادت میکند و حسرت میخورد که چرا ترک نیست و ترکی نمیداند.

البته مرحوم  حسینی کسی نبود که از وجود چنین آثاری غافل باشد متاسفانه نخواستند این آثار غیر فارسی را به رسمیت بشناسند.

زبانیکه به اقرار بزرگان این زبان بیش از هفتاد درصد آن از زبان عربیست چگونه امثال حسینی پز چنین زبانی را میدهد و آنرا زبان بهشتی میداند و به حال کسانی که زبان فارسی زبان مادری آنها نیست میسوزد؟

زبان فارسی شاید زبان بهشتی باشد که در آن بهشت، ریاضیات و کامپیوتر وطب وهندسه و فلسفه وکلا از  «علم» خبری نیست. چرا که زبان فارسی یک زبان علمی نیست بلکه با کمک گرفتن از زبان عربی،زبان شعر وادبیات است. ولاغیر…

ناآگاهی حسینی ها از عظمت زبان ترکی که به گفته ی«مان مولر»که انگشت به دهان از عظمت فوق بشری زبان ترکی چنین سخن میراند«زمانیکه ما زبان ترکی را بادقت و موشکافانه می آموزیم با معجزه‌ای روبرو میشویم که خرد انسانی درعرصه ی زبان آنرا آفریده است»آنها را به خطا میبرد.

«هرمان وان بری» میگوید:از نظر زیبایی و کمال جایگاه زبان ترکی رابالاتر از زبان عربی میداند.

«نیکیتا هایدن»زبانشناس آلمانی و عضو موسسه ی اروپایی یوروتوم، با شک و شبهه نسبت به خلق زبان ترکی توسط فرمولهای پیچیده توسط اندیشمندان میگوید«انسان در آن مان قادر به خلق چنین زبانی نبوده،یا موجودات فضایی این زبان را خلق کرده اند ویا خداوند به پیامبران خود، این عالیترین کلام ارتباطی را هدیه کرده است»

با اشاره به ضعف زبان فارسی در دنیای نرم افزار و جایگاه زبان ترکی در پیچیده ترین سیستم عامل کامپیوتری 2/8 OS و Windows که زبان ترکی را پایه ی فنوتیکی قرار داده است.

و انتخاب زبان ترکی به عنوان زبان رسمی اتحادیه اروپا از دیگر توانمندی های این زبان است.

گویشوران زبان ترکی از مشرق زمین تا مغرب زمین و از سیبری تا خلیج فارس فارس پخش وگسترده شده است.

امثال حسینی ها باید بدانندکه بهشتی که در آن تدریس وتحصیل و سخن گفتن به زبان ترکی در آن ممنوع باشد آنجا جهنمی بیش نیست.