گادتب: اثر بیبدیل ددهقورقود در “سیزدهمین اجلاس کمیته بین دولتی حفاظت از میراث فرهنگی ناملموس یونسکو” به نام آذربایجان، ترکیه و قزاقستان به ثبت رسید. هرچند این خبر مسرتبخش به خودی خود میتواند مایه مباهات تمامی ترکهای جهان، از جمله ترکهای ساکن در اقصا نقاط ایران بالاخص ترکهای آذربایجان باشد، لکن نباید فراموش کرد که این خبر، در عین حال، میتواند به منزله مشت محکمی تلقی شود که از سوی بزرگترین سازمان فرهنگی بینالمللی بر دهان یاوهگویان خودآذریپندار و مروجان اندیشه نژادپرستانه ایرانشهری زده میشود.
فراموش نکردهایم که در تمام این سالهایی که ما برای تبیین جایگاه تاریخی- فرهنگی ترکهای آذربایجان به این کتاب استناد میکردیم، خودآذریپنداران و مبلغان اندیشههای نژادپرستانه ایرانشهری از یک سو به انکار ارزش معنوی این اثر بیبدیل میپرداختند و از سوی دیگر منکر رابطه این اثر با آذربایجان میشدند. بنابراین ثبت این اثر به عنوان میراث مشترک معنوی آذربایجان و سایر کشورهای ترک، خط پایانی خواهد بود بر اراجیف مغرضانی از این دست که برای نیل به اهداف و مطامع سیاسی خویش به انکار عناصر هویتی ترکهای این سرزمین میپرداختند و با بیشرمی تمام ادعا میکردند که میتوانند کل ادبیات ترکهای آذربایجان را در دو واحد درسی تدریس نمایند!
در پایان، جا دارد به این نژادپرستانِ دیگرستیز بگوییم که اگر شما به شاهنامه فردوسی میبالید که به عنوان سمبل نژادپرستی، دیگرستیزی و زنستیزی شناخته میشود، ما هم حق داریم به کتاب ددهقورقود ببالیم که به اذعان یونسکو سمبل “ارزشهای اخلاقی، وحدت، برابری، احترام به طبیعت، ارزشهای خانواده، نقش زن، مهماننوازی و عدالت” شناخته میشود.