گادتب: از سالهای دور می شناختمش!
درست است از جسمی سالم بی بهره بود ولی واقعا روحیه ای قوی و ایمانی استوار داشت .
فعالی مدنی بود ولی بخاطر محدودیت هایی که بر او تحمیل نموده بودند ، برای امرار معاش به اداره یک قهوه خانه مشغول بود .
باز با وجود شرایط نامناسب جسمی و فشار اقتصادی ، از اعتقادات خویش روی نگرداند .
قهوه خانه اش محل دیدار فعالین مراغه و بناب و ملکان و قوشاچای بود .
روحیه ای قوی و صلح طلب داشت .
بارها برایم از شرایط و موارد بازجویی توسط اطلاعات در مورد تجمع مراغه مطالبی را گفته بود .
بلاخص در جریان آن تجمع از برخی ها گلایه مند بود اما بخاطر حرکت و حفظ انسجام هیچگاه لب به سخن و بیان برخی حقایق نگشود .
می گفت نمی خواهم دشمنان از شنیدن این موارد دلشاد شوند .
هر گاه بین دو فعال گله مندی پیش می آمد سعی می کرد پا درمیانی کرده و بین آنها رفع اختلاف نماید .
در مورد همفکران و سایر فعالین بسیار مثبت اندیش و متواضع بود .
بارها با همدیگر و گاها برخی دیگر از همفکران به دیدار فعالین در بند و یا آزاد شده در شهرهای مختلف آزربایجان رفته بودیم .
با وجود آنکه وضع مالی اش بسیار متوسط بود ولی همیشه دست در کارهای خیر داشت . همیشه برای جمع آوری کمک به فعالین در بند و خانواده آنان پیش قدم می شد .
در گله مندی ها اغلب او کوتاه می آمد و احترام طرف مقابل همواره از جانب او رعایت می گردید .
کم ادعا ولی بسیار فعال بود .
وقتی به دیدار خانواده های زندانیان حرکت ملی می رفتیم آنچنان صحبت و رفتار می کرد که خانواده آن زندانی دربند به وجود آن زندانی افتخار نمایند.
بخاطر رعایت برخی معذورات قادر به بیان بسیاری از اقدامات و دیدارهایی که با آن فعال تکرار نشدنی داشتم ، نمی باشم ولی اینرا به خوبی می دانم از بهمن خالقی هر چه بگویم قطعا باز کم گفته ام و مطمئنا امروز آزربایجان یکی از فرزندان غیرتمند و حرکت ملی آزربایجان یک فعال واقعی خود را از دست داده اند .
یادش گرامی راهش مستدام باد .