گادتب: نه خبری از خرداد سبز تهران بود و نه دورنمایی از بهمن باشکوه تونس و مصر دیده میشد. اصلاحطلبان منتظر دوم خرداد و اصولگرایان منتظر سوم خرداد بودند ولی خیابانهای خاورمیانه منتظر مردم معترض بودند که حماسه اول خرداد 85 آذربایجان خواب خیابانها را پریشان کرد.
ترکها نمیتوانستند از کنار توهین بیشرمانه روزنامه ایران؛ ارگان رسمی دولت بگذرند و باید کاری میکردند. خصوصا که سطر-سطر آن مطلب روزنامه ایران گویای آن بود که با توهینی از پیش طراحی شده و تعمدی مواجه هستند و نباید خوش باورانه آن را به اشتباه یا شیطنت یک نویسنده یا کاریکاتوریست نسبت داد. توهین آن روزنامه تنها به لغت ترکی «نمنه» که در کاریکاتور روزنامه نوشته شده بود ختم نمیشد و سرتاسر متن مملو از اشارات مستقیم و غیرمستقیمی بود که در افکار عمومی ایران نسبت به ترکها شنیده میشود و حتی در قسمتی از متن که در مورد دستورزبان و قواعد زبان سوسکها صحبت میکند از مثالهایی استفاده میکند که ویژه زبان ترکی است.
برای قضاوت در مورد انگیزه و قصد دولت از نشر آن عبارات هنوز زود است و باشد برای روزی که اسناد گشود شود و اسرار برملا گردد، ولی این نکته بر کسی پوشیده نیست که قیام ملی ترکها در خرداد 85 نقطه عطف و خیزش بزرگی در طرح مسئله ملی ترکها در ایران شد.