ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: سفر تِحیلیم یا همان غزل‌ها بخشی ازتورات است که بعد از نابودی پرستشگاه‌ها در سوگ و یادبود آنها سروده شده و شبیه مرثیه و نوحه‌های ماست. این بخش تورات که نزدیک 150 سرود است توسط طایفه لاوی به صورت آواز کُر در معبد خوانده می‌شد و با سازهای بادی و زهی همراهی می‌شد. در غزل 137 آمده است:
آه ای اورشلیم
فراموش نکن روزی را که کنار آب‌های بابل نشستیم و گریستیم
آنگاه که به یاد صهیون بودیم.
چنگ‌هایمان را به درختان بیدمشک انداختیم.
کسانی که ما را دربند کشیده بودند از ما آواز خواستند
شکنجه‌گران‌مان از ما شادی خواستند و گفتند «برای ما از آوازهای صهیون بخوانید».
چگونه در سرزمین بیگانه
سرود خدا را در می‌توانستیم خواند.
آه ای اورشلیم
هرکه فراموش کند آن روز را
دست راستش پوسیده گردد و زبانش به کامش بچسبد.
دیروز دادگاه شهرستان تکاب (تیکان‌تپه) اداره ثبت احوال آن شهرستان را محکوم کرد و اونور هدایتی بعد از چهل ماه صاحب شناسنامه شد. من این اتفاق را به اونور، نسرین و علی تبریک گفته به جناب حداد عادل و سایر مدافعان تک‌صدایی و تک‌زبانی تسلیت می‌گویم.
نسل‌های بعدی نباید فراموش کنند که روزگاری ما حتی برای انتخاب نام به فرزندانمان هم به مشکل برمی‌خوردیم. خانواده اونور حتی برای واکسن و مداوای اونور نیز دچار سختی می‌شدند ولی عقب ننشستند تا فرزندشان نام مورد علاقه خودشان را داشته باشد.
آه ای نسل‌های بعدی
آه ای تیکان‌تپه، ای اورشلیم ما
فراموش نکن این روزها را.
