ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: محمد علی‌نژاد سارخانی؛ نماینده تبریز در مجلس اول و چهارم می‌گوید درصدد بودیم که وزارت کشاورزی در اطراف دریاچه اورمیه پسته بکارد ولی این کار هرگز عملی نشد. مدیر کل کشاورزی استان و وزیر کشاورزی به ما گفت که رفسنجانی دستور داده نباید در آذربایجان پسته بکارید.
این تنها یک سند از دشمنی هئیت حاکمه ایران با ترک‌هاست که از دهان نماینده تبریز دررفته است. فهم مسئله زیاد سخت نیست. هئیت حاکمه ایران کاشت محصولات سودآوری مانند پسته، زعفران، زرشک و گل‌سرخ را منحصر به مناطق فارس‌نشین کرده و مناطق حاصلخیزی مانند خوزستان و آذربایجان را دنبال نخود سیاه فرستاده تا خیار و گوجه و سیب و سیب‌زمینی بکارند که این روزها قیمتش حول هزار تومان پرسه می‌زند. کشاورزان به این فکر افتاده‌اند تا باغ‌های خود را اعدام کنند ولی نمی‌دانند بعد از آن با زمین‌هایشان چه کنند؟ آیا آذربایجان واقعا برای کاشت پسته، زعفران و زرشک نامناسب بود یا وزارت کشاورزی آنها را برای “از ما بهتران” صلاح دیده بود؟ قیمت یک لیتر اسانس گل‌سرخ حول پنجاه میلیون تومان بدمستی می‌کند، در حالی که اکثر شهرهای آذربایجان در گذشته گونه‌های بسیار مرغوبی از این محصول را پرورش می‌دادند و هر کس که شاخه‌ای از آن را در حیاط خانه خود کاشته بود بوی خوشش تا صدهامتر دورتر می‌پیچید.
به عنوان کسی که خانواده‌اش در چهل سال گذشته کاشت باغ گردو، کشاورزی انواع محصولات در سی هکتار زمین، احداث گاوداری صد راس گوساله و راه اندازی چندین سالن مرغداری را تجربه کرده بر این باورم که کشاورزان آذربایجان تا حد امکان به مشاوره‌های وزارت جهاد کشاورزی گوش ندهند، زیرا پشت سر هر وزیری رئیس‌جمهوری جاخوش کرده که همه فوت‌وفن‌های لازم برای نابودی ما را می‌داند. هرچند مهندسان شاغل در ادارت کشاورزی شهرهایمان افرادی بادانش و دردآشنا هستند ولی آنها نیز از سیاست و برنامه‌هایی که سیاستمداران ایران برای هضم اقلیت‌های ملی طراحی کرده‌اند مطلع نیستند و به توصیه‌های بالادستی‌ها اعتماد دارند.
اگر این چرخه معیوب اعتماد به سیاستمداران ترک‌ستیز متوقف نشود همچنان حال روز کشاورزان ما هر روز بدتر از دیروز و وضع نورچشمی‌ها و آنهایی که از رانت اطلاعاتی بالادستی‌ها برخوردارند هر روز بهتر از دیروز خواهد شد.
