ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: اخیرا در سریال تلویزیونی به نام وارش به ظن مردم گیلان و گیلکها توهینهایی به آنان صورت گرفته است.در این بین عده ای از مردم گیلان در یکی از میدانهای اصلی این شهر تجمع کرده و با در دست داشتن نوشته های اعتراضی، شعارهایی علیه مسببین و عاملین این سریال سر میدادند. نهادهای امنیتی و نظامی بدون کوچکترین برخوردی با این معترضان کاری به کار آنان نداشتند.در حالیکه در این اواخر در سریال تلویزیونی به نام گیله وا توهینی شنیع به همه تورکان صورت گرفته بود و همچنان تورکان و آذربایجانیها اجازه هیچ گونه اعتراضی را نداشته و ندارند.
اما در سوی دیگر نیز هواداران باشگاه استقلال تهران به ترک سرمربیگری تیمشان یعنی استراماچونی ایتالیایی اعتراض شدیدی داشتند و در مقابل باشگاه جمع گشته و توانستند خواسته هایشان را بر باشگاه و وزارت ورزش دیکته کنند.در این اجتماع یکی از مسئولین باشگاه با خشونت گری طرفداران کتک مفصلی میخورد.
اما جای تعجب و تامل اینجاست که همانند طرفداران استقلال،طرفداران تراختور آذربایجان نیز با فراخوان خودجوش خواهان حضور در مقابل دفتر باشگاه تراختور جهت اعتراض به وضع موجود بودند که در روز تجمع آنقدر نیروهای یگان ویژه و امنیتی اطراف باشگاه را پر کرده بودند که اجازه حتی ایستادن شخصی در آنجا غیرممکن ساخته بودند.
حال سوال اینجاست, چرا این همه تفاوت و تبعیض و دوگانگی در مورد تجمعات و اعتراضات بحق ملت آذربایجان با سایر شهرهای ایران وجود دارد؟
این تبعیض و دوگانگی و امنیتی کردن فضای آذربایجان در وهله اول توهینی بزرگ به نمایندگان و مسئولان و امامان جمعه شهرهای آذربایجان میباشد, که شونیزم نژاد پرست فارس کمترین حق اعتراضی را برای تورکها قائل نیست و اعتقاد دارد همواره باید با قوه قهریه خواسته ها و مطالبات قانونی ملت آذربایجان را سرکوب کرد.در واقع شونیزم فارس جهت ادامه سلطه خود بر آذربایجان بهترین روش را سرکوب واستفاده از قوه قهریه میداند.
