ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: حمله اعضای حزب پان ایرانیست به انتشارات آذرتورک در نمایشگاه بین المللی کتاب تهران موجب واکنش های متعدد در میان مردم ترک و جامعه روشنفکر آذربایجان شده است.
در همین رابطه حسن راشدی نویسنده و روزنامه نگار آذربایجانی یادداشتی به شرح زیر و با عنوان “پان‌ایرانیسم وامانده در مقابل قدرت فزایندۀ میلّتچی ها” انتشار داده است که هم اینک در پیشرویی شما قرار دارد.
روز 17 اردیبهشت، حملۀ ضد فرهنگی، قرون وسطایی و مفتضحانۀ «پان‌ایرانیست»ها به غرفه‌های کتب تورکی از جمله غرفۀ انتشارات «آذر تورک» و خط کشیدن بر روی کلمۀ «تورک» در تابلوی این انتشارات در محل سی و یکمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب در مصلای تهران نشان از درماندگی و استیصال این حزب منفور و اندک اعضایش در مقابل قدرت فزایندۀ و مدنی «میلّتچی»ها دارد.
حملۀ پان‌ایرانیست‌ها به بدیع‌ترین آثار تمدن بشری، یعنی به مرکز نشر کتاب، وحشیانه‌ترین و عقب‌مانده‌ترین حرکت از نوع داعشی و طالبانی است که در قرن بیست و یکم، بخصوص در زمان انفجار اطلاعات و تبدیل شدن دنیا به دهکدۀ جهانی و بالاتر از آن امکان دسترسی به هر نوع اطلاعات در دنیا توسط هر کس در قاب کوچک کامپیوتر و حتی گوشی موبایلی که در داخل جیب جای می‌گیرد، صورت می‌پذیرد!
کوردلان با حملۀ به غرفه کتاب «آذرتورک» نشان دادند قدرت حرکت ملّی و ارادۀ آهنین «میلّتچی»ها به درجه‌ای رسیده است که وامانده‌های حزب پان‌ایرانیست آنچنان به وحشت افتاده‌اند که چارۀ کار را تنها در نوع حرکت فاشیستی خود دیده‌اند!
رهبر این تحرک داعشی در صفحۀ شبکه اجتماعی خود نوشته است: «…به صاحب انتشارات تذکر قاطع دادم که چنین شیطنت‌هایی در یک دولت ملّی چه عواقبی می‌تواند داشته باشد..!»
معنای سادۀ این جمله این است که داشتن نام «آذر تورک» در تابلویی در دولت ملّی چنین اعجوبه‌هایی می‌تواند عواقبی چون اعدام با طناب دار و شاید بدتر از آن داشته باشد؟!
گرچه ما تورک‌ها به شنیدن چنین جمله‌های ننگ بشری از زبان افراطیون نژادپرست امروزی که با آنها در یک کشور زندگی می‌کنیم عادت کرده‌ایم و پشیزی هم بر آن قائل نیستیم، اما سال‌هاست نمونه‌های بسیاری از این نوع افسانه‌ها را در شاهنامۀ فردوسی در مدارس و دانشگاه‌ها خوانده‌ایم و گوش‌مان به این‌گونه افسانه‌ها عادت کرده است.
تاریخ واقعیت‌های دیگری را در صفحات خود ثبت و ضبط کرده است؛ تاریخ به خوبی می‌داند چه کسانی و کدام ملّتی «حماسه‌های واقعی و شخصیت‌های تاریخی‌شان در طول هزار سال گذشته به افسانه تبدیل شده است و چه کسان و کدام قومی از افسانه‌ها برای خود تاریخ ساخته‌اند!»
حرکت ملّی مردم آذربایجان و فعالیت دیگر تورکان ایران، مدرن‌ترین و مدنی‌ترین حرکت هویت‌طلبانه در داخل کشور برای رسیدن به حقوق واقعی و برابر با هم‌کشوری‌های فارس‌زبان در کلیۀ زمینه‌ها از تحصیل به زبان مادری تورکی از ابتدایی تا پایان دانشگاه گرفته تا دیگر زمینه‌های مادی و معنوی در ایران است.
ما با گفتار و کردار و قلم و کتاب به نبرد نابرابری، تحقیر و توهین، تبعیض و تحریف‌ها می‌رویم و به جوانان‌مان توصیه می‌کنیم از هرگونه درگیری فیزیکی و خشونت‌آمیز بپرهیزند ولی این بردباری به معنای بی‌تفاوتی به اعمال کسانی که خشونت‌طلبی را راه‌کار عقده‌های ناگشودۀ خود می‌دانند نیست.
ما ترک هستیم و به زبان ترکی صحبت می‌کنیم. تحصیل به زبان ترکی را هم مثل فارس‌ها حق انسانی و خدادادی خود می‌دانیم و برای ترک بودن‌مان هم از کسی اجازه نمی‌گیریم و به نسبت جمعیت خود که اکثریت نسبی در ایران هستیم خواستار حقوق مساوی و برابر با دیگر اقوام هستیم و تا رسیدن به این حقوق هم تلاش خواهیم کرد.
ما زندگی مسالمت‌آمیز در کشور در کنار هم و احترام متقابل را به درگیری‌های خشونت‌آمیز و ماجراجویانه ترجیح می‌دهیم، اما نباید عده‌ای تمامیت‌خواه خشونت‌طلب و نژادپرست صبر و شکیبایی جوانان ما را به محک بکشند که صلاح کشور در این ماجراجویی‌های تفرقه‌افکنانه نیست!
