ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: جای جای آذربایجان مملو از آثار انسانهای باستانی است که همچون ما در این سرزمین زیسته اند و آثاری به یادگار گذاشته اند ولی آنچه که تعجب آور است شدت تخریبات انسانهای کنونی در قالب به اصطلاح بهره برداری از زمین می باشد .
نمونه بارز این تخریبات را در نقوش ۱۲ هزار ساله قوشاداش ورزقان در نزدیکی معدن بزرگ مس سونگون می بینیم هر چند با شماره ۱۷۵۱۵ در تاریخ ۶/۱۲/۱۳۸۵ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
زبان رمزگونه این نقوش که شاهکار انسان ۱۲ هزار سال قبل می باشد در قالب نقاشی هایی به چشم می خورد. بزکوهی، مراسم رقص انسان، آثار طبیعت، آثار سمبولیک همه وهمه اثرهایی هستند از انسان آذربایجانی و شایان هر گونه مطالعه برای رمزگشایی از ایده ها و افکار انسانهای باستانی.
ولی متاسفانه اخبار بسیار بدی از منطقه می رسد که معدن مس سونگون در حال پیشروی به کوه حاوی نقوش صخره ایست و اگر دوستداران تاریخ و فرهنگ آذربایجان نجنبند شاید دیگر کسی اثری از این کوه را نبیند چه همگی پودر شده به کارخانه تولید مس تحویل داده خواهد شد و یا در اثر شدت انفجار دینامیتهای معدن نابود خواهد شد.
کسانی که منطقه قوبوستان باکو را دیده اند می دانند دولت آذربایجان برای تبلیغ و شناساندن این آثار که همانندی با آثار ورزقان دارد چه امکاناتی براه انداخته است. آیا همان موسسه معدن مس ورزقان با بودجه صدها میلیاردیش نمی تواند اثری باستانی را حفظ کند؟ و یا اینکه دستهایی در کار است تا این آثار نابود شوند.
بر نهادهای غیر دولتی و فرهیختگان آذربایجانی است تا با فشار بر مسولین استان آذربایجان شرقی مانع تخریب این میراث باستانی ملی شوند.
