گادتب: در بررسی شاهنامه متاسفانه آن چیزی که به عمد گفته نمی شود ( بجز چند مقاله پایین) برداشت ابوالقاسم فردوسی از افسانه ها و داستانهای ترکان ساکا می باشد که امروزه عده ای به غلط آنرا اساطیر ایران می گویند. جالب اینکه نام باستانی سیستان به نام سگزستان / سگستان / سجستان گرفته شده از ساکاها می باشد. فردوسی پاره ای از این اساطیر را بر پایه افکار مسموم خود بر علیه مردمان اطراف خود استفاده نادرست کرده است.
دکتر خالقی مطلق نیز بر مبنای گزارش هردوت درباره اسکوتها روایت رستم و سهراب را دارای ریشهای «سکایی» میداند و بیان میکند: روایت رستم و سهراب و اصولا تمام روایات رستم سگزی دارای اصل سکایی است
شیوه زندگی و سوگواری ساکاها، تدفین مردگان در کورقان ( مزاراتی به شکل تپه که در آن اسب و مایحتاج و زیورآلات نیز دفن می شد)، مقدس بودن اسب، اعتقاد به مظاهر طبیعت مانند خورشید و … همگی از اعتقادات ترکان ساکایی گرفته شده است.
برای اطلاع بیشتر از جزئیات، به مقالات زیر مراجعه شود:
کتاب افسانه های ایران و چین باستان، کویاجی
12 شهریور 1399