ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: کمی بیشتر از یکسال قبل زمانی که سیلاب طغیانگر ترکمن‌صحرا به مدد سومدیریت و بی‌کفایتی‌های کلیشه‌ای در ایران، حال و روز هموطنان ترکمن در شهرهای گنبد کاووس، آق‌قلا و روستاهای اطراف را برهم ریخت و زندگی آنانان را نقش بر آب کرد، اینجانب بعد از خبردار گشتن از موضوع و شرایط نابسامان آن نواحی به همراهی تنی چند از دوستان فعال مدنی و اجتماعی آذربایجانی‌مان در شهر مرند اقدام به جمع‌آوری کمک‌های انسان دوستانه همشهریانمان کردیم. قریب به یک هفته از شروع تبلیغاتمان در فضای مجازی و میدانی و اقدام در راستای جمع‌آوری این کمکها میگذشت که صبح به هنگام مراجعه من به مغازه‌مان که بدان منظور تعیین کرده بودم با ماشین حلال‌اهمر پارک شده در جلوی مغازه مواجه گشتم. در همان حین دو نفر به من نزدیک گشته و آیا من آقای مردانی هستم را پرسیدند. بلی خودم، بفرمایید گفتم و از آنان اینکه چه کسی هستند و با من چه کاری دارند را جویا شدم. دریافتم که مخاطب من رئیس هلال احمر شهرستان مرند است و علت مراجعه آنها، گرفتن و بردن کمک‌های مردمی نقدی و غیر نقدی جمع‌آوری گشته اینجانبان به مرکز هلال‌احمر و در نهایت ارسال آن کمکها با نام دولت و حلال‌اهمر به مناطق سیل‌زده بوده است.
پرسیدم هلال‌احمر تا کنون کجا و به چه‌کار مشغول بوده است که حال با گذشتن چندین روز به فکر انجام وظایف خود افتاده است. جوابی را که شنیدم این بود؛ “قرار بر این شده که تا چند روزی به خاطر این که عید مردم تلخ نگردد اقدامی صورت نپذیرد”. پاسخ دادم آیا در چنین شرایطی که ملتی در تنگنای سیل و سرما گرفتار گشته، آنها به راستی به خوشی و عید و دید و بازدید مردم معطوف بودند! جواب به روشنی پیداست. حقیقتا که این چنین نبوده و نیست.
آنها تنها با خوشی خود مشغول و به سان رسانه ملی و حاکمان مرکز‌نشین از غم و درد و اندوه ملل غیر فارس ساکن در جغرافیای ایران به دورند. آنچنان که کما فی سابق در حادثه زلزله‌های سالهای ۷۵ و ۹۱ و ۹۸ در اردبیل، ورزقان، سراب و میانه بی‌تفاوتی و بی اعتنایی و بی‌رغبتی خود را از حال و گرفتاری مردم آزربایجان با پخش نمایش‌های طنز و خانگی در رسانه ملی به ثبوت رسانیده بودند. بعد از اینکه با پاسخ منفی اینجانب روبرو شدند بعد از اعمال اخطار و تهدیدی نرم سوار ماشین شده و از آنجا رفتند. حال که امروز یکسال و اندی از آن جریان میگذرد در ترکیه و در شهر استانبول شاهد تدابیر دولتی و کمک‌های حلال‌احمر از طریق رساندن ارزاق تعیین گشته در روزهای قرنطینه به منظور جلوگیری از شیوع ویروس کووید ۱۹ (کرونا) در جلوی درب منازل به شهروندان ترک و کرد و سوری حتی و حتی اتباع بیگانه در این کشور بودم، حیرت زده گشتم و با خود در این پندارم که بسی راه و بسی فاصله است میان این و آن. این یکی در عمل و در جهاد آن دیگری در غفلت و در حماق!
