ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: انسان، کوه، جنگل، دریا به عبارتی تمام عناصر طبیعت که اسم دارند داری هویت هستند. «سولطان ساوالان» نه‌تنها خودش دارای اسم و هویت مستقل است، بلکه تمام کوه‌های این رشته کوه باشکوه اسم دارند، دره‌ها، رودخانه‌ها، صخره‌های، دریاچه‌ها، مرداب‌ها، سنگ‌ها، ییلاق‌ها، مراتع دامنه‌ها همه و همه دارای اسم و هویت ریشه‌دار اصیل هستند. برای نمونه می‌‌توان «دده‌مقصود داغی، دده‌قورقود داغی، جاناوار داغی… شیروان دره‌سی، قوشلوق دره‌سی، آوا دره‌سی… قارا سو، خییوو چای، بالیقلی چای… بالی قایا، قارا قایا، بوزلو قایا… قورد گؤلو، آت گؤلو، جئیران گؤلو… دیوان داشی. محراب داشی، قارتال داشی… خلفه‌لی یایلاغی، خاوندی یایلاغی، گؤی چوخور یایلاغی، ارشک یایلاغی…» نام برد.
از منظر اسطوره و تاریخ ساوالان خاستگاه قوم بزرگ اوغوز و محل زایش داستان‌های اساطیری دده‌قورقود، پایگاه مبارزه قهرمانان آزادی خواه تاریخ آزربایجان چون بابک خرمی، شاه اسماعیل، کوراغلو و قاچاق نبی و… می‌باشد. کوه ساوالان در تاریخ معاصر هم گهواره ابرمردان علم و هنر و جانبازی بوده و خواهد بود.
با این اوصاف «یک از هزاران» جلوه‌های تمدن به گوش دولتمردان ما نخورده که بر روی هویت مردم آزربایجان تیغ جهالت با عنوان جاده‌سازی را می‌کشند. اینها اگر درد جاده دارند می‌توانند جاده سرچم، جاده خلخال، جاده مغان و… که روزانه جان انسان‌های بی‌گناه زیادی را می‌ستاند، درست کنند…
از طرفی قانون بین‌المللی انسان‌های طبیعت دوست جهان که عناصر طبیعت را میراث بشریت می‌دانند هم اجازه چنین جنایتی را به هیچ انسان و سیستم دولتی نمی‌دهد.
