ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: پان ایرانیست ها که زاویه آشکاری با هر گونه دینداری و مخصوصاً با اسلام دارند, دین را هم از دریچه قومیت و ملیت می‌بینند و مثلاً از «دین ملی ایرانیان»(!!!) سخن به میان می آورند و منظورشان از دین ملی هم نه اسلام – که دین اکثریت جمعیت حال حاضر ایرانیان است – بلکه دین زرتشتی است که در ایران دویست هزار نفر بیشتر به این دین, متدین نیستند. و باز همین پان ایرانیست ها که اسلام را با عنصر عربی و ترکی می شناسند و آن را به تازیانه عربیت می نوازند و به «عربیت» تقلیل میدهند, در جای لازم ستایشگران حرفه ای یهود و تورات از آب در می آیند! آنان به قرآن نسبت جعلیت میدهند و استناد به آیات قرآن را فاقد اعتبار تاریخی میدانند, اما خودشان برای گرفتن ماهی مقصود از دریای ناآگاهی مخاطبانشان, آنجا که لازم باشد برای اثبات فضایل کوروش به تورات هم استناد میکند و یا حتی واژه «ذوالقرنین» را در قرآن, به «کوروش» نسبت میدهند! این جماعت در پی یک ایدیولوژی آرمان شهری و «ایرانشهری» راست افراطی افتاده اند, از کوروش که پادشاهی عادی و حتی کم شهرت تر از دیگر پادشاهان مشهور ایران بوده – بطوری که هیچ شاعر فارسی زبان و حتی فردوسی که در اغراق, شهرت دارد, در شاهنامه از او یادی نکرده است – یک گوساله سامری مقدس ساخته اند که هر آن که بر آن میدمند, بر آنان درباره برتری ایرانیان (آنهم فقط فارسی زبانان ایران) وحی تازه میکند و بشارت جدید میدهد!
ورود نام کوروش در تورات از جعلیات یهودی ها است. و در تورات واقعی اثری از کوروش نبوده است, آن هم به این دلیل روشن که تورات موجود اگر همان کتابی باشد که به موسی پیامبر یهود نازل شده است, میدانیم که تورات ۳۵۰۰ سال پیش بر موسی در کوه طور نازل شده, حال آنکه کوروش ۲۵۰۰ سال پیش می زیسته است, یعنی هزار سال بعد از موسی آمده است, پس چگونه ممکن است وقایع مربوط به پادشاهی کوروش در کتاب موسی آمده باشد؟؟؟!!! پس معلوم میشود که همان طور که قرآن میگوید یهودی ها بعد از موسی در کتاب تورات او دست برده اند و چیزهایی را به آن اضافه کرده و چیزهایی را از آن کم کرده اند که موضوع تجلیل تورات از کوروش هم یکی از آن جعلیات است.
از شواهد تاریخی چنین می‌نماید که کوروش ستون پنجم و عامل یهودی ها در ایران بوده و لذا افزودن نام و توصیفات او در تورات هم توسط خاخام های یهودی به همین علت صورت پذیرفته است. کوروش مثل قریب به اتفاق پادشاهان دوران خود و دورانهای قبل و بعد خود, برخلاف ادعای مورخان یهودی, خونهای بسیاری از ملتهای مورد هجوم خویش ریخته و سرزمینهای آنان را تصاحب کرده است (از جمله نابودی ماد ها) و اگر با یهودیان چنین نکرده و بدین ترتیب موجب تحسین آنان شده است, این امر دلیل بر دموکرات بودن و اهل حقوق بشر بودن وی نبوده (البته بگذریم از اینکه مفاهیمی مانند دموکراسی و حقوق بشر متعلق به تمدن معاصر غرب است) بلکه به دلیل آن بوده است که کوروش به احتمال قوی, از عوامل یهودیان در ایران بوده است, چنان که در «کتاب استر» تورات هم به یهودی بودن ملکه «استر» تصریح شده و همین ملکه بوده که امپراتوری هخامنشی را به حمایت از یهودی ها و کشتار مخالفان آنها در ایران ترغیب کرد که کشتار وسیع «پوریم» بنا به تصریح تورات یکی از آنهاست.
متاسفانه «پان ایرانیست» ها – که مذهبی جز جعل تاریخ و دمیدن بر سورنای گشاد ضدیت با اسلام و تفاخر به ارتجاع ۲۵۰۰ ساله ندارند و بنیاد تاریخ ایران را هم دقیقاً از دوران حکومت سلسه های فارس بر ایران آغاز میکنند, تا نقش سلسله های غیر فارس ایران را در تاریخ ایران کمرنگ جلوه دهند – روش همیشگی شان نگاه «آناکورنیستی» به تاریخ و البته خودشیفتگی تاریخی بی بنیاد و جعل تاریخ برای عقده گشایی های مهوع تاریخی است: عقده گشایی که آثار روشنی از تفکر فاشیستی و خود برتر بینانه و نژادپرستانه دارد و سمی مهلک برای آینده ایران و اقوام ایرانی است.
