محمد رحمانی فر: لزوم اعتراض به اقدام وقیحانه هنرمند پارسی

گادتب: سال‌هاست که اشعار نژادپرستانه فردوسی محرکی شده است بر قتل‌عام فرهنگی میلیون‌ها انسان غیر فارس در این کشور. اگر سلطان محمود غزنوی تورک به تعبیر تئودور نولدکه آن‌قدر فهیم بوده که توانسته بوده به کنه اشعار فردوسی پی ببرد و او را از دربار خویش براند، سلاطین غیر تورک معاصر، آشکارا از یک شاعر نژادپرست حمایت کرده و به تبلیغ وی پرداخته‌اند.

این در حالی است که سعدی می‌گوید: «تیغ دادن در کف زنگی مست/ به که علم آید ناکس را به دست»! سعدی به‌خوبی می‌دانست که اگر یک زنگی مست در یک زمان مشخصی می‌تواند تعداد مشخصی از افراد یک جامعه را به کام مرگ بفرستد، یک عالم و یا یک هنرمند می‌تواند زندگی انسان‌های بی‌شماری را در دوره‌های متعدد تاریخی به خطر بیندازد.

شاید عمق کلام سعدی را غربی‌ها خیلی بهتر از مدعیان فرهنگ پارسی درک کرده‌اند. از همین روست که پس از پایان جنگ جهانی دوم یکی از معدود کسانی که در دادگاه‌های نورنبرگ به مرگ محکوم شد، آلفرد روزنبرگ، تئوریسین و مسئول روزنامه حزب نازی بود، کسی که خود مستقیماً در قتل‌عام و کشتار نقش نداشت، بلکه با نوشته‌های خود از پشت‌صحنه، کشتار را هدایت می‌کرد.

شاعری همچون «ازرا پاوند» که در طول جنگ جهانی به بلندگوی تبلیغاتی جبهه فاشیزم ایتالیا تبدیل شده‌ بود، با پایان جنگ جهانی از سوی آمریکایی‌ها دستگیر و به تیمارستان منتقل شد. شاید تیمارستان مناسب‌‌ترین مکان برای «ناکسانی» است که با ابزار علم و هنر به جان انسانیت افتاده‌اند و بر می‌کنند ریشه انسانیت را.

هنرمندی که تمثال ناصرالدین‌شاه قاجار، یکی از دلسوزترین پادشاهان این سرزمین را بر سنگ توالت حکاکی می‌کند، مسئولانی که اجازه می‌دهند این اثر قبیح در «خانه هنرمندان» به نمایش گذاشته شود و اصحاب رسانه‌ای که به‌جای انتقاد به تبلیغ این قباحت و وقاحت می‌پردازند باید در یک بیمارستان روانی تحت مراقبت و درمان قرار بگیرند چون حضور آزادانه آن‌ها در جامعه می‌تواند امنیت اخلاقی، روانی، اجتماعی و سیاسی جامعه را با مخاطرات جدی مواجه سازد.

پ ن:

این کار، یک اهانت بزرگ به پادشاهی است که در نوشته‌های پژوهشگران متعدد تاریخی از وی به‌عنوان «پادشاه اولین‌ها» یاد شده است (این پادشاه تورک، بسیاری از مظاهر مدرنیته را برای اولین بار به ایران وارد کرد).

نباید فراموش کرد که این اقدام وقیحانه، درعین‌حال، یک اهانت بزرگ به‌تمامی تورک‌های ساکن در این کشور محسوب می‌شود و حتی این اهانت باانگیزه دهن‌کجی به ملت شریف تورک صورت گرفته است؛ بنابراین، اعتراض به این حرکت نژادپرستانه و کثیف وظیفه تمامی تورک‌هاست.