ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: خبر خوب این است که مصاحبه روزنامه‌نگارن تاجیکستانی در مورد عباس جوادی او را مجبور به استعفا کرد و جوادی استعفا داد. مصاحبه شوندگان گفته بودند که اکثر خبرهای مرتبط با بازداشت مخالفان سیاسی دولت تاجیکستان، فساد مالی و اقتصادی پسران و دختران و حتی برادرزن امامعلی رحمان (رییس‌جمهور تاجیکستان) و اخبار نقض حقوق بشر توسط دولت تاجیکستان با دخالت مستقیم عباس جوادی امکان انعکاس در رادیو آزادی را نمی‌یافتند. براستی چرا روزنامه‌نگاران ایرانی با مدیران فاسد برخی رسانه‌ها، مشابه کاری را که روزنامه‌نگاران تاجیکستانی انجام دادند نمی‌کنند و یا نمی‌توانند بکنند؟
از جمله شعارهای بهمن و اسفند 89 شعار «تونس تونس ما نتونس» بود. این شعار ماهیتی تحقیرآمیز نسبت به مردم تونس دارد. به خیال گویندگان این شعار «حتی تونس فسقلی هم توانست از فساد و ناکارآمدی خلاص شود ولی ما (لابد بزرگ و باشکوه) نتوانستیم». حالا باید به لیست بلند کسانیکه توانستند گامی به سوی رهایی بردارند، الجزایر، سودان و روزنامه‌نگاران تاجیک را هم اضافه کرد و گفت همه تونس ما نتونس.
شاید یکی از دلایل عدم توفیق دموکراسی خواهی و مبارزه با انحصارگری در ایران سکوت، مماشات و تبعیت خبرنگاران و روزنامه‌نگاران مستقل و دموکراسی‌خواه در برابر مدیران فاسد برخی رسانه‌هاست و ریشه این رفتار در هم‌آغوشی ناسیونالیسم ایرانی و استبداد دارد. ناسیونالیسم ایرانی براحتی می‌تواند علاقمندان خود را در توهمی گرفتار سازد که «در صورت تحقق دموکراسی ممکن است ایران و هویت ایرانی متضرر شود و شاید تمامیت این مرز پرگهر نیز خدشه بیند». این ادله خیلی‌ها را مجاب می‌کند که از برخی مطالبات چشم‌پوشی کرده و بی‌خیال خواسته‌هایشان باشند. همین ترس از احقاق حقوق اقلیت‌های ملی ایران باعث نزدیکی برخی گروه‌های سیاسی به اقتدار و پررویی استبداد می‌شود.
ابرهیم رشیدی (ساوالان)
