گادتب: پس از فروکش کردن جو انقلاب در کشور، پایان جنگ با عراق و تغییر شرایط سیاسی اجتماعی کشور، انتخاب نامهای ایدئولوژیک و اسلا می توسط والدین نیز کمرنگ شد. همزمان، به واسطه رشد جریان هویتطلبی در آذربایجان و بازگشـت بـه خویشـتن در میان شهروندان ترک، گرایش والدین به انتخاب اسامی ترکی برای کودکان به شدت افزایش یافت. سازمان ثبت احوال نیز با هدف مقابله با این روند و اعمال نفوذ در نامگذاری نوزادان از دهه ۸۰ پروژههای سختگیرانهتری را اجرایی کرد که یکی از آنها انتشار کتاب «فرهنگ نام و نامگزینی» در سال ۱۳۸۴ بود که در مقاله قبلی به آن پرداختیم؛ یکی دیگر از این پروژهها تشکیل «کمیته انتخاب نام» یا «کمیته مشورتی نام» بود.
کمیته انتخاب نام با مصوبه «شورای عالی ثبت احوال» در سال ۱۳۸۷ تشکیل شد و به عنوان تنها «مرجع رسیدگی به نامهای جدید و نوساخته سازمان ثبت احوال» معرفی شد. این کمیته در تهران مستقر است و به گفته سیفالله ابوترابی، سخنگوی سازمان ثبت احوال، در آن «۲ استاد دانشگاه در حوزه دکترای ادبیات فارسی و ادبیات عرب، ۲ نماینده از فرهنگستان ادب و زبان فارسی و ۳ متخصص از سازمان ثبت احوال» حضور دارند.
سیفالله ابوترابی که پیشتر نیز مدیرکل ثبت احوال استان گلستان بوده و یکی از مخالفان سرسخت انتخاب اسامی ترکی توسط ترکمنها برای فرزندانشان بوده، درباره وظیفه «کمیته انتخاب نام» میگوید: «نام درخواستشده توسط افراد در این کمیته بررسی میشود و در صورت تایید میتواند مورد استفاده قرار گیرد.» او میگوید اعضای این کمیته «”نامهای ایرانی” را بررسی میکنند تا “نامهای بیگانه” وارد فرهنگ نشود.»
این در حالی است که سازمان ثبت احوال غالبا «اسامی فارسی» را معادل «اسامی ایرانی» قرار میدهد؛ تعریف مشخصی از «نامهای بیگانه» ارائه نمیدهد؛ بسیاری از اسامی ترکی را «غیر ایرانی، بیگانه، ممنوعه و غیرمجاز» اعلام میکند و از صدور شناسنامه برای این اسامی خودداری میکند. در واقع این کمیته ۷ نفره مستقر در تهران که اعضای آن متخصص زبانهای فارسی و عربی هستند و سررشتهای در خصوص زبان و هویت ترکها ندارند، درباره نام کودکان ترک تصمیم میگیرند و این حق طبیعی والدین ترک را از آنها سلب میکنند.