گادتب: اکنون ۹۲ درصد نفت این کشور به چین فروخته می شود. اگر این ۹۲ درصد با ۳۰ درصد تخفیف ارائه شود، سایر هزینه ها توسط ایران پرداخت می شود. به همین دلیل تحریم ها ایران را در دام استعماری چین قرار داد. این سخنان را حجتالله میرزایی رئیس مرکز پژوهشهای اتاق ایران بیان کرد.
او همچنین گفت که چین برای نفتی که خریده است پول نقد پرداخت نکرده است، بلکه در عوض محصولات دیگری از جمله اتوبوس های برقی را می دهد.
حجتالله میرزایی که در نشستی دربارهٔ بررسی بودجۀ ۱۴۰۴ صحبت میکرد، با تأکید بر «بستهبودن دست ایران» در شیوه دریافت بهای نفت صادراتی، گفت این پکن است که در مورد ترکیب و قیمت نهایی اجناسی که در مقابل این نفت ارزان به ایران میدهد، تصمیم میگیرد.
به گفتۀ این کارشناس اقتصادی، تبعات تحریمها و از جمله شیوۀ رفتار چین با ایران، باعث شده که کشور در یک «تلۀ استعماری قرن نوزدهمی» گیر بیافتد. تلهای که به گفتۀ او، دولت راهی هم برای خروج از آن ندارد.
سخنان رئیس مرکز پژوهشهای اتاق ایران دربارۀ ناترازی انرژی و محدود شدن صادرات نفت ایران بر اثر تحریمها، تنها یکروز پس از هشدار بیسابقۀ رئیس مجلس مطرح شد.
محمدباقر قالیباف، سهشنبه ششم آذرماه با اشاره به بحران ناترازی در انرژی گفت “ایران اکنون نفت و بازاری ندارد که با آن جهان را تهدید کند”.
رئیس مجلس ایران بدون نامبردن از دولتهای پیشین گفت: «زمانی بود که در مواجهه با تهدیدات دشمنان میگفتیم نفت را روی شما میبندیم و اهرم تهدید ما بود، اما امروز و با این وضعیت کدام نفت را میبندیم و کدام بازار را داریم؟”
دولت محمود احمدینژاد در سال ۱۳۹۱ غرب را تهدید کرده بود که در صورت تحریم ایران، تهران هم صادرات نفت را «متوقف میکند» تا قیمت نفت در بازارهای جهانی به «۳۰۰ دلار» رسیده و اقتصاد جهانی دچار بحران شود.
با گذشت بیش از یک دهه، نهتنها این تهدیدها عملی نشده، بلکه ایران برای عرضۀ نفت به بازارهای جهانی، ناگزیز دست به دامن چین و ارائه تخفیفهای گسترده شده است.
این در حالیاست که پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا همزمان با سردی کمسابقۀ روابط تهران با غرب، شمشیر تحریمهای جدید احتمالی را، بر فراز سر ایران به اهتزاز در آورده است.