گادتب: ۱۴ روز از وقوع زلزله در ساعت ۱۹:۲۶ دقیقه عصر در منطقه دژگاه میگذرد. قشقاییهای ساکن این منطقه زلزلهزده، با پسلرزههای مداوم، کمبود امکانات و بیتوجهی برخی از نهادهای مسئول، روزهای سخت و طاقتفرسایی را سپری میکنند. این زلزله نهتنها خانهها را ویران کرد، بلکه زندگی مردمانی را که قرنها با استقامت و سربلندی زیستهاند، با چالشهایی جدی روبرو ساخت. این مقاله بهمنظور اطلاعرسانی و مطالبهگری از ادارات و سازمانهای مسئول نگاشته شده است.
شرایط زلزلهزدگان پس از ۱۴ روز
پس از دو هفته، مردم دژگاه همچنان با صدها پسلرزه روزانه مواجه هستند که علاوه بر ویرانیهای مادی، اثرات مخربی بر سلامت روانی آنان گذاشته است. کمبود شدید چادر، وسایل گرمایشی و اقلام ضروری، زندگی مردم، بهویژه کودکان و سالمندان را به خطر انداخته است.
از سوی دیگر، خدمات اولیهای که از سوی نهادهایی نظیر هلال احمر ارائه شده، محدود و ناکافی بوده است. توزیع چادرها برای تنها ۱۵ روز و نبود برنامهای برای حمایت طولانیمدت، نگرانیهای عمیقی در میان مردم ایجاد کرده است.
پاسخگویی سازمانهای مسئول: ضرورت یا وعدههای بیپایان؟
سازمانهای مسئول باید بهجای وعدههای تکراری و گزارشهای رسمی غیرواقعی، اقدامات عملی و ملموس انجام دهند. موارد زیر از اولویتهایی است که انتظار میرود این ادارات به آن پاسخگو باشند:
1. تأمین فوری امکانات اولیه: تجهیز مناطق زلزلهزده به چادرهای مقاوم، وسایل گرمایشی و تجهیزات بهداشتی.
2. برنامهریزی برای اسکان موقت: ایجاد کمپهای استاندارد با امکانات کافی برای زلزلهزدگان تا زمان بازسازی منازل.
3. ارائه حمایتهای روانی: اعزام تیمهای روانشناسی برای کاهش اضطراب و استرس ناشی از پسلرزهها.
4. گزارشدهی شفاف: ارائه گزارشهای دقیق و شفاف از سوی مسئولان محلی و ملی در مورد اقدامات انجامشده و برنامههای آتی.