ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: در شرایطی که توسعه متوازن زیرساخت‌های حمل‌ونقل هوایی، بخشی جدایی‌ناپذیر از تحقق حقوق اقتصادی و اجتماعی شهروندان محسوب می‌شود، وضعیت فعلی فرودگاه اورمیه نشانگر یک بی‌توجهی مزمن و ساختاری به این حق اساسی است. فرودگاهی که باید در خدمت مرکز استان و نیازهای جمعیت چندصدهزارنفری شهروندان آذربایجانی باشد، در عمل به یک پایانه نیمه‌فعال و بی‌روح تبدیل شده است؛ بی‌برنامه، محدود و بدون پاسخ‌گویی به نیازهای ضروری مردم.
نبود پروازهای صبحگاهی و عصرگاهی در مسیر تهران، که اصلی‌ترین خط ارتباطی برای مراجعات اداری، درمانی و شغلی مردم اورمیه و مناطق اطراف است، نه‌تنها موجب اتلاف وقت و افزایش هزینه‌های غیرضروری (از جمله اقامت، رفت‌وآمد و تعطیلی فعالیت‌های اقتصادی) شده، بلکه به نوعی بی‌احترامی به شأن و کرامت اجتماعی شهروندان این منطقه نیز تعبیر می‌شود. شهروندی که برای یک جلسه درمان یا پیگیری پرونده کاری در پایتخت، ناچار است دو روز از زندگی خود را قربانی کند، عملاً از یکی از ابتدایی‌ترین حقوق اقتصادی خود – دسترسی آسان، ایمن و مقرون‌به‌صرفه به خدمات حمل‌ونقل عمومی – محروم شده است.
درحالیکه اصل ۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران دولت را موظف می‌دارد امکانات عادلانه برای همه شهروندان فراهم کند. همین‌طور ماده ۱۱ میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بر دسترسی برابر به خدمات زیربنایی به‌عنوان بخشی از حقوق مردم برای داشتن استاندارد مناسب زندگی تأکید دارد. با این حال، سیاست‌گذاری غیربرنامه‌ریزی‌شده در خصوص فرودگاه اورمیه، تبعیضی خاموش در توزیع امکانات زیرساختی را در سطح ملی نشان می‌دهد.
عدم سرمایه‌گذاری در فرودگاه اورمیه، نبود برنامه توسعه‌ای برای افزایش پروازها، و حذف تدریجی خطوط پروازی داخلی و بین‌المللی، نشان‌دهنده نقض حق توسعه متوازن، بی‌توجهی به حق کرامت و آسایش مردم آذربایجان، و بی‌عملی در برابر تکالیف قانونی جمهوری اسلامی است.
در شرایطی که دولت به‌طور مداوم از سیاست‌های توسعه‌محور و عدالت‌محور سخن می‌گوید، وضعیت فعلی فرودگاه اورمیه تصویری از حاشیه‌نشینی سیستماتیک مردم آذربایجان در برنامه‌های ملی را بازتاب می‌دهد.
