گادتب: ۱۷ نوامبر با عنوان روز ملی بیداری در آذربایجان جشن گرفته میشود. در این روز، اولین جنبشهای وسیع مردمی که آذربایجان را به استقلال رساند شروع شد.
در روزهای اول سال ۱۹۸۸، ارمنستان حملات علنی علیه ترکهای آذربایجانی را آغاز کرد. سکوت مسکو تجاوزات ارمنستان را بیشتر کرد.
بیش از ۲۰۰ هزار ترک آذربایجانی که در ارمنستان کنونی زندگی میکنند به طور گسترده از سرزمینهای خود رانده شدند.
ارامنه که به این کار راضی نبودند، در همان سال حملات مسلحانه را علیه منطقه قرهباغ آذربایجان آغاز کردند.
هدف حملات ارمنستان غاصب، جدا كردن قرهباغ از آذربایجان، الصاق آن به ارمنستان و حذف ترکها بود.
اما مردم آذربایجان در برابر این حملات سکوت نکردند.
ترکهای آذربایجانی به میادین اصلی شهرها گسیل شدند و سعی کردند با تظاهرات مسالمتآمیز صدای خود را در مسکو به گوش دیگران برسانند و علیه اشغال واکنش نشان دادند.
پس از بیتوجهی دولت شوروی به این تماسها، مردم به پایتخت باکو سرازیر شدند و با تظاهرات گستردهای صدای خود را به گوش جهانیان رساندند.
اگرچه این فریاد برحق ترکان آذربایجانی در راهپیمایی بزرگ در ۱۷ نوامبر ۱۹۸۸ در باکو توسط دولت شوروی سابق در اوایل دسامبر سرکوب شد ولی این اولین گام اعتراضات مردمی آذربایجان بود که آذربایجان را به استقلال رساند.
۱۷ نوامبر از سال ۱۹۹۲ که آذربایجان استقلال یافت، به عنوان روز ملی بیداری جشن گرفته میشود.