گادتب: شهرهایی داریم که نخبگان و مشاهیر نامداری را پرورش دادهاند ولی بدنه اجتماعی منسجم و نیرومندی ندارند و شهرهایی داریم که با وجود داشتن انسجام و یکدلی نتوانستهاند بستری برای رشد استعدادهای خود فراهم آورند. زنوز از جمله شهرهایی است که این دو خصیصه را یکجا دارد. زنوز شهر پروفسور مختار حسینزاده، کیمیا علیزاده و مفاخر بسیاری است و بدنه متحد و عزتمندی دارد که هیچگاه در برابر زورمندان سرخم نکرده است.
اینک این شهر با مشکل بزرگی مواجه شده است. ارتفاعات زنوز سرشار از خاک سفید لازم برای تولید سفال، سرامیک و کاشی است که در گذشته توسط کارخانه تبریزکف مورد بهرهبرداری قرار میگرفت. بدنبال ورشکستگی تبریزکف، دادگستری آذربایجانشرقی طی مزایدهای این منطقه را به شرکت آذر مسکان ایرانیان (شرکتی از استان کرمان) واگذار کرد تا علاوه بر خاک سفید، رگههای مس و طلای آنجا را نیز به یغما ببرد. مردم زنوز که با تجربهی تلخ معادن طلای تکاب، معدن طلای اندیرگان و معادن مس آذربایجان آشنا هستند نمیخواهند ثروت شهرشان نصیب دیگران و سیانور و اسید سولفوریک و سایر پسآبهای خطرناکش نصیب آبهای زیرزمینی و طبیعت زیبای زنوز گردد، برای همین در طول یکسال گذشته گاهی با مسدود کردن راه ماشینآلات معدنی، گاهی با اجتماع و هماندیشی در مسجد زنوز و ایجاد کانال تلگرامی اطلاعرسانی، راههای مقابله با این معضل را بررسی کردهاند ولی هنوز راهکاری نیافتهاند و تاراج همچنان ادامه دارد.
ظهر روز ۱۵تیر مجتبی دُهُلی زنوز از مدیران کانال تلگرامی «جمعیت مخالفان استخراج معدن طلای آدینه زنوز» برای ساعاتی بازداشت شد تا صدای مخالفان این تاراج و دلسوزان محیطزیست در نطفه خفه شود.