ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: چند هزار نفر برای وداع با علی حیدری توللی (آتامین حیدری تَوَللـه‌لی) آمده بودند. سخنرانان درددل گفتند، شاعران سرودند، نوازندگان نواختند و خواهرزاده‌اش (پریا) ناله سر داد. البته عزای حضار شباهتی به ناله‌ی داغداران برای درگذشت یک فرد نبود، بلکه بیانگر اسارت ملتی در چنگال دیگران بود.
سرودن رثا خصوصا برای آنهایی که در راه حق و سرزمین خودشان فدا شده‌اند در فرهنگ قشقایی جایگاه خاصی دارد که یکی از مشهورترین آنها، رثایی است که ماذون قشقایی برای اعدام سهراب‌خان سروده:
شهیدلردن ذکر اولاندا حیکایت
شهید اولموش سهراب‌خانا آغلاسین.
هشدارهای لازم از طرف نهادهای امنیتی مرتبط داده شده بود که مراسم صرفا سوگواره باشد و سخنی از خشم و نفرت عموم به میان نیاید و سخنرانان نیز به «تبعیت از قانون و پیگیری از مسیر قضایی» تاکید کنند. حاضران نوشته‌هایی حاوی مطالبات ملی خودشان از قبیل «استان ویژه برای قشقایی‌ها» با خود آورده بودند و شعار «اؤز دیلینده مدرسه، اولمالیدیر هرکسه» را نیز سردادند.
قلب ما با شماست ای چشیدگان سرد و گرم ییلاق و قشلاق، ای سرفرازان مبارزه با ظلم و جور، ای مغضوبین حاکمان دیروز و امروز و ای داغداران هنرمند تازه سفرکرده. اینجا ایل و خویش شماست و یوردهایی که شما ساکن آنهایید ایل و خویش مایند:
یولونان گئدیرینگ یول دؤنور ساغا
گئدیر دِه‌قوردویا، بیزیم یایلاغا
چارتنگ و باغ‌مورد، گؤزل پادئنا
گؤرونن داغ، بیزیم ائللر داغی‌دیر.
