گادتب: روزنامه اطلاعات در مقالهای خواسته تا حق بدیهی تحصیل به زبان مادری را انکار کند و برای همین دست پیش گرفته تا پس نیافتد. نویسنده مقاله اظهار داشته که دولتها میتوانند در بزنگاهها حق تکلم شهروندان را نیز محدود کنند. این جملات تلاش برای اختراع دوباره دوچرخه است و آرزوی چیزی است که سالها در این ویرانسرا به انحای مختلف اجرا شده است.
همه میدانیم که زمانی در مدارس آذربایجان صندوق جریمه نصب شده بود و کودکانی که ترکی صحبت میکردند مجبور به پرداخت جریمه بودند و هنوز هم در مدارس فشار عجیبی بر روی کودکانی که ترکی صحبت میکنند وجود دارد. آیا این محدود کردن حق تکلم نیست؟ اصلا نیازی به فشار هم وجود ندارد کارمندان استانداری اردبیل برای خوشآیند استاندار فارس استان، در همه فضاهای عمومی فارسی صحبت میکنند و شبکه استانی هم برای اینکه جناب استاندار از برنامههای فاخر آن شبکه محروم نشود برنامههایش را عمدتا فارسی و گاهی فارکی پخش میکند.
زمانی چنگیز آیتماتوف در مجله آگانیوک تصریح کرده بود که مسئولان حزب کمونیست ترکستان از اینکه در کنفرانسها به زبان مادری خود (ترکی) سخنرانی کنند وحشت دارند، زیرا ممکن است آنها را به ناسیونالیسم متهم سازند. آیتماتوف اغراق نمیکرد، زیرا در پرونده واسیلی استوس؛ نویسنده مشهور اوکرائینی اتهام «از آنجا که واسیلی استوس تنها به زبان اوکرائینی حرف میزند، او یک ناسیونالیست آشکار است» از قول یک شاهد ثبت شده و تنها با همین استناد استوس را روانه یکی از اردوگاهها کرده و آنجا از بین برده بودند.
نمونه چنین دولتهایی که روزنامه اطلاعات آرزوی آن را کرده در تاریخ فراوانند و اجرای چنین خواستهای غیرممکن نیست، تنها عیب چنین حکومتهایی آن است که آنها در تاریخ ماندند و به امروز نرسیدند و اگر شما هم آرزوی ملحق شدن به آنها را دارید مانعی نیست و میتوانید بشتابید بسوی فروپاشی.