
گادتب: یکصد سال است که شوونیستهای ایرانی در هر فرصتی در مورد حلاوت و شیرینی زبان فارسی و تلخی ترکی روده درازی میکنند تا بتوانند ترکها را به تَرک آن زبان تلخ و همآغوشی با این یار شیرین ترغیب کنند.
جواد شیخ الاسلامی بر این باور بود که «آن فرد آذربایجانی یا زنجانی که به زبان فارسی مسلط شده باشد؛ زبانی که او را قادر میسازد تا ابیات شورانگیز شاهنامه، غزلهای مفرّح سعدی و حافظ، رباعیات نغز عمر خیام را به گوش جان بشنود و از اعماق روح درک کند، چنین فردی دیگر محال است که تن به سیر قهقرایی دهد و زبانی به این قشنگی و زیبایی را با زبان محلی عوض کند» وعارف قزوینی نیز از نسیم خواسته بود تا این پیام را به تبریز برساند که:
نسیم صبحدم برخیز، بگو به مردم تبریز
که نیست خلوت زرتشت، جای صحبت چنگیز.
این اندیشه تنها در جملات و ابیات چند شاعر و نویسنده شوونیست نماند و تلویزیون ایران سالهای سال ترکی را صرفا زبان رفتگران و کارگران بنایی به تصویر کشید تا در حد امکان اقشار مختلف جامعه را از این زبان دور کرده و پناهنده زبان خودشان کنند. ولی واقعیت چه در یکصد سال پیش و چه امروز چیز دیگری بود و هست و خواهد بود.
کمی پیش از تقریر این جملات توسط شیخالاسلامی و قزوینی، محمدامین رسولزاده از اورمیه به روزنامه ترقی گزارش داده بود که «اینجا زبان تفهیم و تفاهم افراد ملل مختلف از ارمنی، زرتشتی، یهودی، کرد، روس، فرانسوی، انگلیسی، فارس، آسوری و آلمانی با همدیگر زبان ترکی است. ترکی اینجا زبان بینالمللی است و هرکسی این زبان را میداند». و حالا سایت ورزش3 به نقل از مریح دمیرال؛ بازیکن ترک تیم یوونتوس، تیتر زده است که کریستیانو رونالدو علاقمند به یادگیری زبان ترکی است و در این خبر به ظاهر ناچیز، نشانههایی برای خردمندان است.