
گادتب: در روزهای اخیر تصاویر و اخبار منتشر شده از وضعیت بحرانی دریاچه اورمیه دغدغه ملت تورک از وضعیت این نگین آذربایجان را به ترس از قریبالوقوع بودن نابودی کامل تبدیل کرده است.
بنا به اظهار نظر متخصصان این حوزه، (که نمود عینی آن قابل فهم برای هر ناظریست) این دریاچه مراحل پایانی حیات و حذف از نقشه آذربایجان را سپری میکند و اگر بصورت اورژانسی و صد البته با نگاهی کارشناسی شده چارهای برای این محتضر پیدا نشود نه تنها خود بلکه میلیونها تورک آذربایجانی و دیگر همسایگان دور و نزدیک خود را تحت تاثیر قرار خواهد داد.
فعالین محیط زیستی و مدنی آذربایجانی که بیش از 2 دهه است با دستآویز قراردان هر مناسبتی از مراسمهای دانشگاهی گرفته تا ورزشگاهها، از دیدارهای رسمی با نمایندگان حکومتی گرفته تا تظاهراتهای خیابانی، سعی کردهاند به انحاء مختلف گوشهای مرکزنشینان حکومتی را به فاجعهای که در آذربایجان در حال رخ دادن است حساس کنند، اما به نظر میرسد تفکر شوونیستی حاکم در مرکز مسائل حیاتی مردم را نیز با نگاههای ممیزی ملیتی و اتنیکی نگاه میکند.
بیشک نبود دریاچه اورمیه آحاد ساکنین در صدها کیلومتری اطراف آن را تحت تاثیر خطرناکترین بلایا خواهد گذاشت و این امر تنها به مشکلات اقتصادی و کشاورزی، خشکسالی، تغییرات آب و هوایی محدود نمانده و امراض حاصل از تغییر اکوسیستم مناطق اطراف آن را غیرقابل سکونت خواهد کرد.
چنانچه “ده بلدچی ایستهمز” دیگر موضوعی برای روشنگری نمانده است و هر شخصی که بصورت گذرا این دریاچه را مشاهده کرده است نیک میداند که آذربایجان با چه فاجعهای روبروست.
از اینرو ما فعالین ملی مدنی آذربایجان غربی اعلام میکنیم که اگر در آینده نزدیک چارهای اندیشیده نشود و تدابیر کارشناسی و اورژانسی برای احیاء این نگین آذربایجان لحاظ نگردد، ملت تورک آذربایجان نظارهگر مرگ این عزیز خویش نخواهند بود و اگر صدایش با بیانیهها و هشتگها شنیده نشود، در کف خیابانها صدای تظلم خواهیاش را به گوش جهانیان خواهد رساند، تا بلکه افکار عمومی حال و آینده بدانند که حاکمان این سرزمین، تنها به استعمار و غارت آذربایجان قانع نبوده، و آمران و عاملان مرگ دریاچه اورمیه بودهاند.