ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: نوشتن و اظهار نظر در مورد یک تیم ورزشی سواد ورزشی می‌خواهد و یا حداقل آشنا بودن به زیر و بم ورزش مورد نظر تا بتوان اندک اظهار نظری کرد.
در مورد تیم تراختور نوشتن به مراتب سخت‌تر است چرا که تراختور نماد فرهنگ، اصالت، زبان و تاریخ، یک ملت است. اما آنچه که به بنده اجازه اظهار نظر می‌دهد و جسارت نوشتن، افتخار آزربایجانی بودن است و اینکه قطره‌ای از این دریا هستم .
تراختور فقط یک تیم برای ورزش نیست و بازی‌های آن یک بازی برای سرگرمی هم نیست تراختور فریاد حق خواهی مردمی است در برابر حکومتی ظالم مردمی که در خفقان زندگی می‌کنند و برای رسیدن به حقوق مسلم خود و رسا کردن صدایشان از کوچکترین روزنه‌ای و کمترین امکانی غافل نیستند .
استادیوم‌های ورزشی و ۹۰ دقیقه بازی فوتبال یکی از مدنی‌ترین راه‌های مبارزه و اعلام نارضایتی نسبت به وضعیت موجود ملت آزربایجان است ملتی که برای اعتراض به نابودی فرهنگ، طبیعت، زبان، و گرفتن حقوق بدیهی خویش در استادیوم‌ها حاضر می‌شوند و به عشق وطن و خاکشان فریاد سر می‌دهند، در برابر آنانی که با تمام قدرت دست‌هایشان را بر دهان این مردم گذاشته‌اند و با تصور اینکه با تغییر نام‌ها، حمله به فرهنگ ما، فارسیزه کردن آزربایجان، خشکاندن رودها و دریاچه‌ها و تاراج منابع، ممانعت از فعالیت‌های مردم و حبس و… می‌توانند این ملت را از پای درآورده و به هدف خود برسند غافل از اینکه اگر یک دست بر دهان و دستی دیگر بر گلوی این ملت بگذارند دست‌های آنان نام وطن را خواهند نوشت و برق نگاه‌های‌هایشان زمزمه آزربایجان خواهند داشت و اگر میدان مبارزه در هر جایی بسته شود میدانی دیگر برای خویش خواهند یافت خواه هنر باشد و طراحی خط تورکی بر روی تخم مرغ ها خواه ورزش باشد و فوتبال و والیبال و خواه میادین دیگر
برد و باخت برای این مردم هیچ اهمیتی ندارد چرا که آنان در میدانی دیگر برده‌اند.
«جمشید زارعی»
