گادتب: به گزارش مرکز خبر گادتب به نقل از یولپرس، روزنامه قانون را فارسهای نژادپرست در شماره امروز (19 اردیبهشت 97) و در تداوم مطالب تورکستیزانه خود، با انتشار چندین مطلب، آموزش زبان مادری را ممنوع و ترکها در اراضی باصطلاح ایران را مهاجمین و مهاجرین دانسته است که در طول تاریخ تعدادشان زیاد شده است.
در حالی که هر روز شاهد ناکارآمدی اصلاحطلبان در امور اقتصادی، معیشتی، کشورداری و… هستیم، این گروه سعی دارند با انتشار مطالب تورکستیزانه در رسانههای خود، افکار و اذهان ترکها را به مسائل هویتی درگیر کرده تا لاپوشانی برای ناکارآمدی خود داشته باشند.
در این راستا روزنامه اصلاحطلب قانون که ید طولایی در توهین، انکار هویت، نادیده انگاری حقوق و تفسیر قانون برعلیه تورکها دارد، در موج جدید هجمه خود، امروز ۱۹ اردیبهشت ۹۷، با انتشار ۳ مطلب برعلیه تورکها و دیگر ملل و اقوام، دست به تفسیر اشتباه اصل ۱۵، انکار هویت ملت ترک آذربایجان، مهاجم خواندن آنان زده است.
در مطلب اول این روزنامه که مصاحبه با فردی به نام “علی مرشدیزاد” میباشد، وی مدعی شده است که ” زبان فارسی مانند نخ یک تسبیح، محور هویت باصطلاح ایرانیان محسوب میشود؛ باید بدانیم که زبان معیار ایرانیان، فارسی است .”
وی در خصوص اصل ۱۵ قانون اساسی دست به تفسیر خلقالساعه زده است یعنی همان روشی که با روی کار آمدن روحانی و بحث اجرای اصل ۱۵ و ۱۹ قانون اساسی، نژادپرستان به آن متوسل شدهاند.
مرشدیزاد با تحریف و وارونه نشان دادن حقایق در خصوص اصل ۱۵ قانون اساسی میگوید: ” گاهی گفته میشود چه ایرادی دارد که مردم مناطق ناحیهای به زبان خودشان سخن بگویند یا تدریس دروس به زبان محلی باشد؟ در پاسخ به چنین پرسشی باید گفت که در وهله نخست اصل۱۵ قانون اساسی تکلیف را مشخص کرده است. بر اساس این اصل آموزشِ اسلوب ادبیات زبانهای محلی آزاد و تدریس کتب درسی ممنوع است و در وهله دوم وقتی کودکان این سرزمین کتب درسشان را بهزبان محلی فرا بگیرند، نمیتوانند به راحتی در بهترین دانشگاههای ایران تحصیل کنند. باور کنید که تدریس کتب درسی به زبانهای محلی جفا در حق فرزندان مناطق ناحیهای ایران است زیرا آنها را محدود میکند. علاوه بر تمام اینها زبانهای محلی دارای شعب مختلف است. بهطور مثال در مناطق کردنشین، کدام یک از شعب زبان کردی زبان اصلی قرار داده میشود؟ و آیا امکان تعیین یک زبان واحد برای مردم آن منطقه وجود دارد؟ و به بهای حذف کدام یک از شعب زبان کردی میخواهیم یک زبان واحد کردی را تعیین کنیم؟ افراطیها باید به این پرسشها پاسخ بدهند. از سوی دیگر افرادی که زبان را معیار نژاد میدانند، هنوز متوجه این موضوع نشدهاند که سخن گفتن از نژاد دیگر جایی ندارد. مقداری دیر به بحث نژاد رسیدهاند زیرا این موضوع تا قرن۲۰ میلادی مطرح بود.”
وی در آخر مصاحبه خود نیز اعلام کرده است که باید دولت ایران به تمام کُردهای جهان پاسپورت ایرانی بدهد چرا که همه آنها ایرانیترین مردم ایران هستند.
مطلب دوم این روزنامه، یادداشتی به قلم فردی به نام “علی عبدلی” است که وی در این یادداشت با تکرار سخنان بیاساس احمد کسروی، منکر هویت تورکها شده و آنان را مهاجمین و دنبال آن مهاجرت دانسته است و مدعی شده است که تورکها مهاجمین مغول، اغوز، سلجوق و … بودهاند که در اراضی باصطلاح ایران ساکن شدند.
عبدلی با تحریف 100 درصدی حقایق در این خصوص نوشته است: ” مهاجمان اغوز، سلجوق، مغول و… حکومتهای ایرانی را برانداختند و بر کشور ایران چیره شدند، شماری از ایالات و طوایف ترک به سوی آذربایجان مهاجرت کردند و در آن دیار پرنعمت اقامت گزیدند و زبانشان که از پشتوانه حکومتی برخوردار بود، به تدریج گسترش یافت. در آن دوره مهاجران، مردمان بومی را «تات» یعنی تبعه و زیردست و زبانشان را تاتی مینامیدند. ”
وی در ادامه با دروغبافی و با وقاحت تمام، علاوه بر منکر هویت تورکها و مهاجم خواندن آنان، کُردها را بومیان اصلی آذربایجانغربی و تاتها را مردم بومی آذربایجانشرقی دانسته و نوشته است: ” . اگر به زمانهای دور نگاه کنیم، در مییابیم که کردها و تالشان در ناحیه سهند با یکدیگر همسایه بودهاند. دادههای باستانشناسی و اشراکهای ژرف زبانی و فرهنگی بین کردها و تالشان این موضوع را به اثبات میرساند؛ به عبارتی دیگر اگر کردها در آذربایجان غربی و تاتها در آذربایجان شرقی تا کرانههای جنوب غربی دریای کاسپین، از جمله اقوام و طوایف بومی و اصلی آذربایجان خوانده شوند، گفتن چنین موضوعی که زبان تمام آنها ایرانی و همخانواده پارسی بوده است، سخن ناروایی نیست.”
سومین و آخرین مطلب این روزنامه نژادپرستان با عنوان ” تبیین هویت ایرانی در آثار احمد اشرف ” میباشد که در این مطلب نیز لزوم مقابله با ملل غیرفارس با نام پرداختن به هویت باصطلاح ایرانی اشاره شده است.