ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: دری در افغانستان ، فارسی در جغرافیای ایران و تاجیکی در تاجیکستان یک زبان هستند و این زبان از افغانستان به مناطق همسایه مخصوصا ایران رفته و البته در آنجا تا قرن هفتم و هشتم هجری نه زبان عموم مردم بلکه زبان عده‌ای اندک و برخی تحصیل کردگان بوده ..
تا قرن هفتم که عصر سعدی است و هشتم که عصر حافظ است هنوز زبان دری (فارسی) در مناطق شیراز زبان عموم جامعه نبود و عده‌ای قلیل و تحصیل کرده این زبان را می‌دانستند. حتی زبان مادری سعدی و حافظ چیز دیگری بوده و حتی سعدی در پایان دیوان خود به زبان مادری خود شعرهایی دارد … اصطلاح «دری وری» به معنای مزخرف ، یاوه و چرند به این علت بود که چون مردم جغرافیای امروزی ایران این زبان را نمی‌دانستند و این زبان از نظر آنها زبانی جدید و نامفهوم بوده و کسی هم با این زبان تکلم نداشته لذا اگر کسی هم با این زبان صحبت می‌کرده از این اصطلاح به معنای مزخرف گویی استفاده می‌شده است .
