جعفر خضوعی: خشکی دریاچه اورمیه سر ایران را بر باد می دهد

گادتب: اسحاق جهانگیری  معاون رئیس جمهور کشور باصطلاح ایران امروز(12 فرودین ماه) طی سفری به استان آذربایجان شرقی از دریاچه اورمیه دیدن کرده است.

جعفر خضوعی نویسنده و پژوهشگر شهرستان اهر طی یادداشتی در این رابطه نوشته است که اگر آذربایجان باصطلاح سر ایران است پس خشک شدن دریاچه اورمیه سر ایران را به باد خواهد داد.

وی یادداشت خود را با عنوان”خشکی دریاچه اورمیه “سر ایران” را بر باد می دهد” به شرح زیر در کانال تلگرامی خود انتشار داده است:

اولین کلمه که یاد گرفتیم؛ “آب” بود. آب را در حد دو حرف یاد گرفتیم. آب نوشتیم و آب خواندیم تا “آ” و “ب” را یاد گرفتیم. آب را بخش کردیم و ازبر کردیم. ما “آب” را نفهمیدیم. نیاموختیم که آب را هدر ندهیم، “آب” را محترم داریم، “آب را گل نکنیم”، آب را آلوده نکنیم. آب را راهزنی نکنیم. درک نکردیم که؛ “و من الماء کل شیء حی”. خواندیم که؛” آب مایه حیات است” و نپنداشتیم که؛” بی آبی مایه مایه ممات است”.

نیاموختیم که؛ آب قطره قطره هدر می رود؛ وانگهی دریا خشک می شود.

طولی نکشید تا هشدارهای بی امان کارشناسان و آینده نگران(که مورد بی اعتنایی قرار گرفت)، توسط مسئولان با بسامد بالاتر تکرار شد. اینکه طوفان نمک دریاچه اورمیه پهنه ای به شعاع 500 تا 700 کیلومتر را درمی نوردد و مهاجرت میلیون ها انسان را دامن می زند(!).

این هشدار کلانتری دبیر ستاد احیای دریاچه اورمیه است؛ “دریاچه اورمیه را نجات ندهیم،‌ پنج میلیون نفر مهاجرت می‌کنند”.

آذربایجان عزیز به درستی سر ایران عزیزمان است و خشکی دریاچه اورمیه “سر ایران” را برباد می دهد.

یک جای ایران که خشک شود، انگار همه جای ایران خشک می شود. دل ایران مان همان قدر دردمند خشکی اورمیه است که دردمند خشکی زاینده رود است.

خشکی دریاچه اورمیه یک معضل زیست محیطی ملی و حتی فراملی است. مگر نه اینکه؛ تالاب های عراق را چون به درد آورد روزگار؛ ریزگردهایش ایران را بی قرار می سازد.

خشکی دریاچه اورمیه نتیجه کم سوادی مسئولان و نمایندگانی است که فهمی از قانون طبیعت و توسعه پایدار نداشتند. درکی از “آب” نداشتند. راه رودها را بند آوردند و سدها ساختند. خشکی دریاچه اورمیه همچنین؛ نتیجه زیاده خواهی مردم از طبیعت است.

دبیر ستاد احیای دریاچه اورمیه معتقد است؛ “خشک شدن دریاچه اورمیه نتیجه نادیده گرفته شدن توسعه پایدار است”. کلانتری می گوید؛ ” دریاچه اورمیه را انسان ها خشک کرده اند. ما همه دست به دست هم دادیم و دریاچه اورمیه را خشک کردیم”.

نظارت و مراقبت در عرصه های منابع طبیعی ملی به حاشیه رفت و مردم منطقه در مقابل چشم هم و چشم دولت ها هزاران چاه غیرمجاز حفر کردند. خیش تراکتور و لوله آب تا دامنه کوه ها هم رفت و کشاورزی توسعه یافت تا به امروز که نمک برداشت می شود.

طوفان امروز دریاچه اورمیه همان بادی است که مردم و مسئولان در حوضه آبریز دریاچه اورمیه کاشتند.

علی رغم وعده ها و تلاش های دولت اما روند احیای دریاچه اورمیه کند است. البته که این کار زمانبر است و در همه حال باید امید داشت.

جهانگیری معاون اول رئیس جمهور اخیرا در جریان بازدید از دریاچه اورمیه تاکید کرد:” احیای دریاچه ارومیه حتما انجام می‌گیرد و این موضوع نمی‌تواند از دستور دولت‌های ایران حذف و یا کنار گذاشته شود، حتی در صورت لزوم میلیاردها دلار اعتبار خارجی برای انتقال آب از خارج کشور اختصاص می‌دهیم. طبق گزارشات سال گذشته 45 درصد از اعتبارات دریاچه اورمیه اختصاص یافته که تقریبا برابر با تخصیص بودجه برای کل طرح‌های عمرانی کشور است”.

باید درس عبرت گرفت و از تکرار اشتباهات پرهیز کرد.

فهم مشترک مردم و مسئولان از اهمیت آب و درک وضعیت منابع آب کشور و اراده و همت همگانی برای حراست از منابع آب و جلوگیری از هدررفت و آلودگی آن به ویژه در بخش کشاورزی یک ضرورت تاریخی است.

و اینکه؛ حفظ آب باید به یک دغدغه و گفتمان ملی تبدیل شود.