ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: به گزارش مرکز خبر گادتب، زمین لرزه شب گذشته در تبریز هشداری بود به مسئولین شهری که گسلش جزء گسل‌های خطرناک محسوب می‌شود تا برای حاشیه‌نشینانش چاره‌ای بیاندیشند.
گفتنی است ساعت 21:35 دقیقه شب گذشته زلزله‌ای به بزرگی 3 ریشتر تبریز را لرزاند، این زلزله که در مرکز آذربایجان‌شرقی یعنی تبریز رخ داد علیرغم به همراه نداشتن خسارت مالی و جانی بسیاری از خانواده‌های تبریزی را هراسان کرد تا شاید مسئولین شهر از خواب غفلت بیدار شوند.
بر اساس اطلاعات به دست آمده از پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی، گسل شمال تهران در مناطق جمعیتی تهران و کرج و گسل شمال تبریز با جمعیت ۲ میلیون نفری جزو گسل‌های خطرناک با توان زلزله‌ای بالا در کشور محسوب می‌شوند.
با وجود این اطلاعات و خطرناک بودن وضعیت گسل تبریز، در نتیجه سیاست استعماری رژیم نژادپرست فارس همچنان مسئولین انتصابی رژیم در شهر و استان در خواب غفلت به سر می‌برند و ساخت مسکن بر روی گسل فعال تبریز و وجود حاشیه نشینی و بافت فرسوده بزرگترین معضل شهر تبریز محسوب می‌شود، معضلی که اگرچه روی آن را غبار بی‌توجهی پوشانده است اما اگر حادثه طبیعی رخ دهد دیگر توان انکار این معضل را نخواهیم داشت.
گفته می‌شود تبریز بعد از مشهد بیشترین جمعیت حاشیه‌نشین را دارد و این در حالی است که نزدیک به نیم میلیون حاشیه نشین تبریز یا بر روی گسل سکنی دارند و یا در مناطقی هستند که با وقوع زلزله حتی توان کمک رسانی به آنها وجود ندارد، با این حال عایدی مردم از وضعیت موجود حرف است و حرف و حرف.
با وجود اینکه یکی از اصلی‌ترین شعارهای اعضای شورای شهر تبریز و برخی نمایندگان مجلس در زمان انتخابات حل معضل حاشیه‌نشینی بوده است اما در حال حاضر این نمایندگان ملت!بیش از آن که در پی حل این مشکل باشند درگیر کارهای روزمره‌ای شده‌اند که شاید دردی از دردهای اصلی مردم را نیز دوا نکند.
نمایندگان مجلس، اعضای شورای شهر، مسئولین استانی که هر از چندگاهی در جلسات به یاد مردم حاشیه‌نشین افتاده و تاکید بر حل این مشکل دارند آیا می‌توانند با کاخ نشینی حال مردم کوخ نشین را درک کنند؟ در صورت وقوع زلزه‌ای به مانند زلزله ورزقان و یا کرمانشاه چند نفر از حاشیه‌نشینان و ساکنین بافت‌های فرسوده جان سالم به در خواهند برد؟
خواب غفلت مسئولین باید با هشدارهایی این چنینی به اندازه‌ای آشفته شود که شب و روز تمرکزشان را برای این کار قرار دهند اما جلسات کاری بی فایده، شرکت در برنامه‌های مختلف و سخنرانی اولویت اول مسئولین استانی قرار گرفته است که بارها طعم ترس از زلزله و قربانی شدن مردمانش در این بلای طبیعی را دیده اما نتوانسته برای دردهایش کاری کند و باید تن و بدن مردمان حاشیه‌نشینش به وقت زمین‌لرزه‌ای هرچند کوچک تا ساعت‌ها بلرزد.
مردمانی که اگر توان مالی اصلاح منازل مسکونی و ساختار زندگیشان را داشتند هیچگاه دامنه کوه‌ها و یا کوچه‌های باریک و تو در تو را برای زندگی انتخاب نمی‌کردند و چشم امیدشان برای حل این معضل را به مسئولین نمی‌دوختند. زمین لرزه شب گذشته و دیگر زمین لرزه‌ها هشداری است تا شاید مسئولین به خود بیایند و فکری برای حاشیه‌نشینانی انجام دهند که رای‌شان بسیاری از آنان را بر صندلی قدرت و ریاست رسانده است!
