
گادتب: حماسه مقاومت مردم خوی در ۱۰۲ سال پیش حماسهای بیبدیل بود. یادآوری این حماسه برای یکایک ما و نسلهای بعداز ما میتواند آینه تمام نمای عبرت باشد.
آنچه خوییها را آنروز بسیج کرد تا در مقابل دشمن بایستند در روایت های مورخین و قلمفرسایی نویسندگان به خوبی تشریح گردیده است. اگرچه فعالین مدنی در خوی چند سالی است در باب زنده نگهداشتن این قهرمانی بیبدیل تلاشها کردهاند، ولی حاکمان این شهر، توجه خاصی به این واقعه بینظیر نداشتهاند.
انتظار میرفت در صدمین سالگرد این حماسه مراسمی درخور برای بزرگداشت آن روز بخصوص برگزار گردد، ولی این مهم به هر روی محقق نشد.
به نظر ما آنچه میتواند در افواه عمومی گفته شود تا در جامعه ساری و جاری گردد، نامگذاری این روز خاص است.
اگرچه امسال درگیری با کرونا این روز کمتر یاد شده را در بینمان کمرنگتر نیز نمود، ولی چه زیبا خواهد شد تا جامعه مدنی این شهر در سالهای آتی با نامگذاری سوم تیر ماه روز ظفر خوییها، به عنوان روز ملی خوی یادمانی برای قهرمانی مردم این شهر ترتیب دهد. آنچه برخی شهرهای آذربایجان، از جمله اردبیل و مراغه، موفق به نامگذاری شهرهایشان گردیدند.
بیشک موفقیت جامعه مدنی این شهر، در گذر زمان میتواند آن حاکمان بیخیال را مجبور به قبول این نام نیز نماید.
پ.ن اؤیرنجى : سوم تیرماه سال ۱۲۹۷ شمسی، روزی است که ارتش چند هزار نفری ارامنه با کمکگیری از نیروهای متخاصم متفقین و دریافت سلاح از آنها، با هدف اشغال خوی و ضمیمه کردن شهر خوی به ارمنستان، از آن سوی رود آراز گذشته و به شهر خوی حمله کردند. مردم خوی هم علیرغم اینکه روزه بودند، با درخواست بزرگان این شهر آزربایجانی روزه خود را شکستند و به مقاومت در برابر ارامنه متجاوز پرداختند و شهر خوی را از یک فاجعه انسانی بزرگ نجات دادند.