محسن سعادت: افتخار و تهدید به قتل عام

گادتب: بعد از حماسه 10 آبان هزاران نفری در ورزشگاه سهند و طنین انداز شدن شعارهای حرکت ملی آزربایجان، جبهه شونیست ایرانشهری از داخل و خارج ایران، شمشیر را  از رو بسته و با تمام توان رسانه ای خود به این حرکت مردمی هجوم کردند. و حتی مزدوران این ذهنیت بیمار تهدید به تکرار فاجعه 21 آذر 1325 کرده و از نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران طلب کمک کردند برای سرکوب فعالین حرکت ملی آزربایجان.

تئورسینهای مرتجع این ذهنیت بیمار در رسانه های فارسی زبان با بی شرمی تمام قد علم کرده و ملتی را به قتل عام تهدید کردند. در 21 آذر 1325 ارتش شاهنشاهی به آزربایجان لشگرکشی کرد و به قتل عام گسترده ملت تورک در آزربایجان پرداخت. ویلییام داگلاس قاضی ارشد آمریکایی که بعد از این فاجعه با آزربایجان سفر کرده بود مشاهدات خود را در قسمتی از کتاب سرزمینهای مقدس با مردمانی مهربان به رشته تحریر آورده است. او می نویسد ارتش ایران نه بعنوان ارتشی آزادساز بلکه مثل یاغیانی اشغالگر به آزربایجان حمله کرد. هزاران نفر را کشت و به زنان و دختران آزربایجانی تجاوز کرد.

ارتش ایران نه تنها هزاران نفر را کشت بلکه حکومت مردمی و ملی آزربایجان را هم ساقط کرد. حکومتی که با رای تک تک مردم آذربایجان بر سر کار آمده بود. در مجلس ملی آزربایجان نمایندگان حقیقی آزربایجان نشسته بودند.

خودآگاهی ملی امروز بین جوانان آزربایجان به مراتب بیشتر از 70 سال پیش است. و مردم آزربایجان به آن سطح از درک سیاسی رسیده اند که فرزندان خود را طعمه رژیم و ذهنیت بیمار ایرانشهری نکنند. امروز میادین آزربایجان دست فعالین ملی است که در برهه هایی از تاریخ 20 سال گذشته چندین بار آنرا به نمایش گذاشته اند.

امروز ملت تورک آزربایجان برای آزادی آزربایجان مبارزه می کنند که رفاه ملی برای آنها بیاورد. تهدید چند کوتوله ی سیاسی ایرانشهری اراده ما را در رسیدن به اهدافمان که حق تعیین سرنوشت ملی است راسختر می کند. آنها در طول تاریخ مجرم بوده اند و امروز هم به جرمشان اعتراف و افتخار می کنند. اما غافل از آن هستند که خیلی وقت است آزربایجان راه خود را از ایران و ایرانیت جدا کرده است. و برای پاسداشت هویت ملی خود اینبار با خون و دل از ملتش و سرزمینش دفاع خواهد کرد.