گادتب: به گزارش مرکز خبر گادتب، کتیبه اورارتویی ساردور در نزدیکی روستای سیغیندیل از توابع شهرستان ورزقان در استان آزربایجان شرقی واقع گردیده است.
این کتیبه در دامنه های کوهی به نام «زاغی» و بر روی سنگی یک تکه به خط و اورارتویی حکاکی شده است.
این اثر تاریخی با وجود قدمت ۳هزار ساله و قرار گرفتن در فهرست آثار ملی به بدون هیچگونه مراقبتی به حال خود رها شده است .
فرسایش بر اثر سرما و گرما و تخریب توسط سودجویان صدمه جبران ناپذیری به این اثر ارزشمند تاریخی وارد کرده است، این درحالیست که در شرایط عادی اینگونه آثار توسط سرپوش محفظهای و تنظیم دما و گردش هوای درونی باید تحت مراقبت قرار گیرند.
کتیبه اورارتویی سیغیندیل ورزقان 115 سانتی متر طول و 47 سانتیمتر عرض دارد و مشتمل بر 10 سطر است.
کتیبه سقندل در سال 1330 شمسی کشف شده است و قدمت آن بر اساس مطالعات انجام شده به دوره ساردوری دوم پسر آرگیشتی اول تعلق دارد که در اواسط قرن هشتم پیش از میلاد به پادشاهی اورارتوها دست یافت.
هیئت باستانشناس آلمانی در سال 1967 و 1971 در اطراف سیغیندیل به پژوهشهایی مقدماتی دست زدهاند و از وجود دو قلعه در این محل خبر دادهاند. یکی متعلق به دوره پیش از اورارتویی ها است که به دست ساردوری دوم تسخیر شده است و دیگری متعلق به اورارتوییهاست و این قلعه به دست ساردوری دوم در جوار قلعه قدیمی ساخته شده است. قلعه مذکور در سیغیندیل از جمله بزرگترین استحکامات در آزربایجان است.
کتیبه سقندل در تاریخ 1 فروردین 1347 با شماره 795 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
و عدم توجه و تخریب تعمدی آثار تاریخی موجود در آزربایجان از جانب رژیم ایران افکار عمومی آزربایجان را به تفکر در عمق دشمنی رژیم ایران با هویت تورکان آزربایجان سوق میدهد.