گادتب: صالح سجادی شاعر، مترجم و فعال فرهنگی با انتشار متنی در صفحه اینستاگرام خود از سانسور غیرغابل تحمل وزارت ارشاد ایران بر نشر کتب تورکی خبر داد.
وی در این باره نوشت: «به لطف نفوذ روز افزون لابی پهلوی و ایرانشهریسم در ساختار فرهنگی کشور وضعیت مجوز گرفتن برای کتابهای ترکی روز به روز بغرنجتر میشود. از حدود۲۵سال پیش که حرکت هویت طلبانهی فرهنگی در مناطق ترکنشین مجددا بعد از انقلاب سروشکل گرفت و در حیطههای مختلف تاریخی، فرهنگی، هنری و… آثار متعدد خلق شدند سیاستهای محدود کنندهی حاکمیت هم تحت تاثیر تفکر انحصار طلب تک فرهنگی نیز کم کم بر سیستم مجوز دهی به این آثار اعمال شدند. بنده از اولین کتابم که در( اردیبهشت سال۸۸) منتشر شد تا به امروز که (حدود۵۰ عنوان) کتاب اعم از ترکی و فارسی منتشر نمودهام به انحاءمختلف با این مسئله درگیری داشتهام. لیکن این فشار هیچگاه به اندازهی این سه سال اخیر تاجوانمردانه و سخت نبوده است.»
آقای سجادی ادامه داده است: وضعیت برای کتابهای ترکی در حال حاضر به گونهایست که میتوان گفت به این معناست که انگار صراحتا میگویند اصلا نمیخو اهیم کتاب ترکی، یا کتاب در حیطه تاریخ و فرهنگ و هنر بومی آذربایجان چاب کنید.
این فعال فرهنگی با اشاره به موردی به این سخت گیری ها نوشت: اوایل سال۱۴۰۱ مجموعهای سه جلدی از آثار طنز پرداز شهیر آذربایجان استاد محمدحسین طهماسبپور یا همان جناب شهرک میرزا را از طریق نشر محترم قالان یورد برای دریافت مجوز به اداره ارشاد فرستادیم. آنقدر انواع اقساماصلاحات نگارشی، لفظی، معنایی بر این سه جلد گرفته شد که بنده وسطهای کار دیگر کم آوردم و قید کتاب را زدم، ناشر محترم هم ناامید شده بود. اما خود جناب شهرک میرزا با صبر و حوصله آنقدر رفتند و آمدند تا بالاخره اوایل امسال بعد از «۹ بار» اعمال اصلاحات مورد نظر ارشاد بالاخره مجوز گرفت و به زودی منتشر خواهد شد.
این شاعر آزربایجانی با تأکید بر اینکه امیدار بوده با روی کا آمدن پزشکیان اوضاع بهتر شود، ادامه داد: وضعیت اخذ مجوز برای کتابهای ترکی بسیار اسفناک است. ارشاد فعلی با تمام امیدی که به آقای بلاغی داشتیم به ادبیات بومی استان به چشم ادبیات بیگانه، مهاجم و در بهترین حالت ادبیات درجه دوم مینگرد. ما امیدوار بودیم در دولت دکتر پزشکیان این اوضاع بهتر شود لیکن آدم وقتی اسامی کاندیداهای وزارت ارشاد را میشنود مایوس میشود. باری این راه ماست و مبارزه ما. راه برگشتی نیست و تا لحظهای که توان حرکت داشته باشیم ادامه خواهیم داد.