ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: نزدیک ۲۰ سال است که «صالح ملاعباسی» را می‌شناسم. او اوایل دهه هفتاد دانشجوی دانشگاه تبریز شده و فعالیت‌هایش را از آنجا آغاز کرده بود؛ خصوصا که دوره دانشجویی آنها با انتخابات ۱۳۷۴ مجلس و کاندیداتوری دکتر چهرگانی و عصیان دانشگاه تبریز همزمان بود. او عاشق تاریخ و جغرافیاست و قلعه‌های تاریخی آزربایجان و مناظر طبیعی قاراداغ بصورت مرتب میزبان او هستند.
اسفند سال ۹۲ به مناسبت روز جهانی زبان مادری، مراسمی در شهرستان اهر برگزار شده بود و نیروی انتظامی بیش از هفتاد نفر از حاضران آن مراسم را دستگیر کرد که من و صالح نیز از بازداشت شدگان آن مراسم بودیم. علاوه بر صالح، عباس لسانی و عسکر اکبرزاده دو تن از بازداشت شدگان آن مراسم بودند که اینک در زندان اردبیل هستند و اکبر ابولزاده نیز که برگزار کننده مراسم روز جهانی زبان مادری بود، اینک در زندان مرکزی تبریز است.
دو روز پیش خبر بازداشت صالح ملاعباسی را شنیده و به این فکر کردم که او همواره در کنار زندانیان سیاسی بوده و در دفاع از آنها کم نگذاشته است. در همه سال‌های برگزاری مراسم قلعه بابک، دستگیرشدگان آن مراسم به زندان اهر منتقل می‌شدند و خانواده‌های آن دستگیرشدگان، برای پیگیری وضعیت فرزندانشان، از شهرهای دور و نزدیک راهی اهر می‌شدند و صالح دوشادوش خانواده‌های زندانیان برای آزادی آنها تلاش کرد، به ملاقاتشان رفت و خانواده‌هایشان را هنگام رفت‌وآمد یاری کرد. او حتی در مراسم‌هایی که در شهرهای تبریز و اردبیل به منظور حمایت از زندانیان سیاسی برگزار می‌شد، حضور می‌یافت و در مراسم حمایت از اعتصاب غذای مرتضی مرادپور در مقابل زندان مرکزی تبریز نیز بازداشت شد.
سال ۸۵، صالح پیش از آغاز قیام خرداد آزربایجان دستگیر شده بود. برای همین یکی از شعارهای مردم اهر در آن قیام، طلب آزادی صالح ملاعباسی بود و همین گویای مقبولیت صالح در میان فعالان و مردم شهرستان اهر است که به پاس سی سال فعالیت بی‌وقفه حاصل شده است.
