ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: در ادوار پیش از میلاد، ۳۰۰ قهرمان داوطلب شده‌اند که تا زمان رسیدن قشون یونان، مانع تهاجم بربرها به تمدن یونان و گهواره فلسفه و علم شوند و حالا ۸۰۰ قهرمان بیانیه داده‌اند که تا خیزش ۸۰ میلیون نفر دیگر، در برابر زبان ترکی ایستاده و بگویند که نگران ایرانند.
بیانیه با شمارش بحران‌های بزرگ کشور عزیزمان مانند چالش‌های اقتصادی، گرانی، تورّم، کاهش شدید ارزش پولِ ملّی، سردرگمی سیاستِ خارجی کشور، خطرِ احتمالی بروز جنگ، مهاجرتِ نخبگان، خروج سرمایه‌های مادی و معنوی کشور آغاز میشود ولی درد اصلی، همان مهیا شدن شرایط کشور و منطقه، برای احقاق حقوق غیرفارسهای ایران است.
اگر با یک اسلامیست ایدیولوژیک از نزدیک آشنا باشید، می‌بینید که نگران هیچ یک از مشکلات این جامعه نیست و تنها قصد دارد در هر فرصتی نماز جماعت را برپا کند و در مناطق مختلف مسجد تاسیس کند.
ایرانیست ایدیولوژیک هم چنین است و مشمول الذمه هستید اگر فکر کنید که امضا کنندگان این متن دردمند وضعیت فعلی ایران، گرانی و تورم هستند. اینها فقط می‌خواهند «هیات عزاداران نگرانان ایران» را برپا کنند و چیزی که پشیزی برایشان ارزش ندارد وضعیت و خواستهای مردم ایران است. آیا اینها گامی برای حقوق زنان در ایران برداشته‌اند؟ اصلا و ابدا. آیا خشکی دریاچه اورمیه اینها را ناراحت کرده است؟ حاشا و کللا. آیا درد هموطنان مناطق محروم را درک می‌کنند؟ به قول حسام بیگ، التماس نکن این یکی محاله.
برای همین مردم ایران نیز سالهاست که اینها را به زباله‌دان تاریخ راهنمایی کرده‌اند و اگر مخالفان این بیانیه اقدام به بازنشر آن نمی‌کردند، حتی خواهرزاده‌های خود این افراد نیز از نشر چنین بیانیه‌ای مطلع نمی‌شدند. حتی افراد نالایقی مانند حسین روغنی و جواد خیابانی؛ بخاطر آنکه گاهی در کنار مردم ایستاده و حرفهایی گفته‌اند، بیش از همه این ۸۰۰ نفر مورد تایید و احترام جامعه هستند و اینها فقط می‌توانند با خزیدن در لایه‌های حکومت، چوب لای چرخ دولت پزشکیان بگذارند.
عزت‌الله سحابی قائد اعظم «هیات عزاداران نگرانان ایران» و بخاطر این نگرانی همیشه همراه حکومت بود و در طول عمرش یکصدم گوهر عشقی اعتراض نکرده و در برابر منتقدانش می‌گفت که عدم اعتراض من، نه به دلیل این است که در نظام هیچ اشکالی نمی‌بینم. بلکه به این خاطر است که اندک فتوری در اقتدار حکومتی ایران، باعث آشوب و بلوا از اطراف و اکناف میشود و فروپاشی یا تضعیف حکومت مرکزی، مساوی است با فروپاشی ایران.
(انتشار مقالات به عنوان تایید نظر مؤلف از سوی گادتب نمی باشد)
