گادتب: خوشبختانه نمیتوانند منکر ترکی بودن لغت ساوجبلاغ باشند که در جای جای ایران دیده میشود و کلانشهر کرج، روزگاری نه چندان دور روستایی تابع بخش ساوجبلاغ از حوزه 19 تهران بود.
تحریمهای ظالمانهای که حکومت مرکزی بر آذربایجان اعمال کرده و مانع سرمایهگذاری دولتی در این خطه شده، باعث کوچ مردمان بیکار آذربایجان به سایر مناطق شد و چه جایی بهتر از کرج همزبان و تقریبا نزدیک. روستای کرجِ بخش ساوجبلاغ، در اثر این مهاجرتها آرام آرام به بخش، سپس شهر و سال سیهفت با جمعیت 35هزار نفری به شهرستان تبدیل شد. صرفا جهت اطلاع باید گفت که جمعیت شهرستان مشکین در آن سال، تقریبا چهار برابر کرج بوده و کرجی که در آن سال رُبع مشکین جمعیت داشت حالا با 1/6 میلیون نفر، چهارمین شهر ایران است.
امروزه اکثریت قاطع جمعیت کرج را ترکها تشکیل میدهند و هیچ انسان عاقلی منکر جمعیت اکثریتی ترکهای کرج نیست. مهران رجبی، هنرپیشه غیرترک کرجی میگوید «همین که میگویم کرجی هستم شنونده میپرسد پس ترکی؟ و من میگویم استثنائاً من یکی غیرترکم». با این وجود منابع دولتی ترکهای این شهر را فقط سی درصد عنوان میکند و منابع غیررسمی به جمله «مردم کرج به زبان فارسی و گویش کرجی گویش میکنند» اکتفا کرده جمعیت میلیونی ترک آن شهر را نادیده میگیرند ولی آواز ترکی دختر کرج، بخشی از سانسور تحمیل شده بر هویت جمعیتی آن شهر را شکست.
فرهنگ نفیسی، لغت کرج را به معنی چاک و شکاف ذکر کرده که نام رودخانهای بوده و دهی به همین نام نیز در کنار آن وجود داشته است. این لغت از مصدر کَرتمک به معنی بریدن و قطعه قطعه کردن است که صدها همخانواده در زبان ترکی دارد. در ترکی به ابزار قطعه قطعه کردن چوب؛ کَرکی، به هر قطعه از منطقهای؛ کَرگه (در نزدیکی تبریز) و به هر قطعه از زمین زراعی؛ کَردی یا کَرتی گفته میشود و کرجی نیز اسم شکافی بوده که آن رودخانه در دل زمین بوجود آورده است.