ابراهیم ساوالان: موزه آزربایجان و موزه ارمنستان

گادتب: مطلعی میگفت که خانه پدری مهربان علییوا (همسر رئیس‌جمهور آذربایجان) در محله داش‌کسن اردبیل هنوز سرپاست و الهام علییوف از حسن روحانی خواسته بود تا در چارچوب همکاری فرهنگی دو کشور، اجازه مرمت آن بنا را به آذربایجان بدهد تا بعد از مرمت، آن خانه به موزه آذربایجان تبدیل شود.

علییوف میدانست چه درخواست سنگینی از روحانی کرده است. زیرا رئیس‌جمهور ایران بخاطر حفظ ظاهر همکاری فرهنگی دو کشور، با این درخواست مخالفت نمیکرد و رضایت به احداث آن موزه در شهر اردبیل نیز برایش سخت بود. جالب آنکه روحانی موافق و معاونت فرهنگی وزارت خارجه مخالف آن اقدام بوده است و همین باعث شده پاسخگویی ایران به آذربایجان نزدیک دو سال طول بکشد تا اینکه روحانی از سنگ‌اندازی بچگانه بچه‌های وزارتخانه خسته شده، صدرخواه (نماینده سفیر ایران در آذربایجان) را روانه باکو میکند تا با دور زدن وزارتخانه، پاسخ مثبت روحانی را به علییوف بدهد. ولی در باکو جواد جهانگیرزاده (سفیر ایران)، با اطلاع از تصمیم روحانی آن را با وزارتخانه در میان گذاشته، کسب تکلیف میکند. آنها میگویند که این پاسخ نباید به مقامات آذربایجان برسد.

اگر خانه پدری مهربان علییوا به موزه تبدیل میشد، یقینا همیشه بسته میماند و با وجود نگهبانان آن چنانی، کسی جرات نزدیک شدن به آن را نمیکرد. ولی مهم این است که آن درخواست بعد از دو سال کلنجار در وزارت خارجه ایران با پاسخ منفی مواجه شد، درحالیکه احداث موزه ارامنه در تبریز براحتی در دستور کار قرار میگیرد.

البته که ما با احداث موزه ارامنه در تبریز، به عنوان اقلیتی از جامعه آذربایجان مخالف نیستیم و در حکومت یکساله فرقه دموکرات آذربایجان، شناسایی و حقوق اقلیتهای آذربایجان به بهترین نحو مراعات شد و در شماره ۶۴(۳۵۳) روزنامه آذربایجان چهارشنبه ۲۹ آبان ۱۳۲۵، خبر افتتاح مدرسه برای آسوری‌های تبریز و تحصیل ۵۳ محصل در آن مدرسه درج شده است. ولی می‌فهمیم که این اقدام ایران واکنشی به برگزاری کنگره آذربایجانی‌های جهان در شهر شوشا است و مقامات ایرانی به خیال خودشان میخواهند با افکار عمومی جمهوری آذربایجان بازی کرده و به چهره درخشان تبریز غبار بپاشند. غافل از اینکه بزودی ارمنستان شروط آذربایجان برای عادی‌سازی روابط را اجرا خواهد کرد و با عادی شدن روابط دو کشور، علاوه بر موزه ارامنه‌ی تبریز، موزه آذربایجان نیز در ایروان احداث خواهد شد و دوباره روسیاهی به ذغال خواهد ماند.