احمد ایلانلی: پان فارس ها و نیم زبانی که به نام و به جای قناری رنگ می کنند

 گادتب: فخرالدین اسعد گرگانی از شاعران داستان_سرای قرن پنجم هجری و همعصر سلطان طغرل سلجوقی در کتابش می نویسد: وقتی متن اصلی ویس و رامین را برای مردم اصفهان و همدان می خواندم هیچکس متوجه آن نمی شد فلذا تصمیم گرفتم که آن را به دری ترجمه نموده و به نظم بکشم.

 زبان دری بواسطه اینکه خاستگاهی غیر از جغرافیای امروز ایران داشت و عمدتا در افغانستان امروزی رشد کرده بود بعدها در عصر غزنویان و سلجوقیان و توسط عده ای معدود و البته قلم به دست وارد جغرافیای امروزی ایران شده و نهایتا منجر به تولد #نیم_زبانی جدید به نام ” فارسی ” می شود.

  واقعیت تاریخی و زبانشناسی این است که در ظل توجهات سلاطین غزنوی و سلجوقی، معجونی از لغات ترکی و عربی و دری در قالب زبانی جدید به نام فارسی تولید و به مرور زمان و طی سده های طولانی وارد لسان و افواه عمومی شده و به وضعیت پایدار می رسد.

 سعدی و حافظ و دیگر ترکان پارسی گوی به این نهال بی ریشه و پیوندی فرم داده و روانه بازار می کنند شبیه کلاغی که رنگ شده و امروزه توسط پان فارس ها بعنوان قناری در بازار زبان های بین المللی ارائه می شود به خیال اینکه نامش در جرگه ی زبان های قدرتمند دنیا ثبت شود  ولی یونسکو عاقل_تر از این حرف ها می باشد که نتواند کلاغ را از قناری تشخیص بدهد.

   در علم زبانشناسی و در توصیف و شرح حال زبان هایی که ریشه تاریخی و کهن نداشته و فاقد خاستگاه اجتماعی و مردمی بوده و مؤسس و مولد آن مردم نبوده اند از اصطلاحی تحت عنوان “زبان های پیجین و کریؤل ” استفاده می کنند. شأن #نیم_زبان_فارسی نیز در همین قد و قواره قابل تعریف و تبیین می باشد

 نیم زبان یا زبان آمیخته یا پیجین- به انگلیسی pidgin – نوعی زبان ساده‌شده‌است که به‌عنوان یک وسیله ی ارتباطی در میان دو یا چند گروه که دارای زبان مشترک نیستند، ایجاد می‌شود. همین زبان های پیجین(نیم زبان، ساختگی و مرکب) وقتی که به وضعیت پایدار برسند به زبان کریؤل تبدیل می شوند. در واقع زبان های کریؤل، زبانهای پیجین یا نیم زبانهای توسعه یافته ای هستند که دچار تغییرات آوایی، نحوی و قواعدی می شوند.

 برخی از پیجین ها مانند پیجین ملانزی به سختی 200 سال قدمت دارند و پیجین فارسی که کمتر از هفتصد سال قدمت دارد و در طول 150 سال گذشته به مدد استعمارگرانی چون انگلیس و روس و صرفا بعلت تضعیف جهان اسلام و دنیای ترک به شدت مورد حمایت و تبلیغ قرار گرفته است.این در حالی است که زبان های کهن و قدرتمند و اصیلی چون عربی،ترکی و… قدمتی به درازای انسان دارند زبان هایی که الهی هستند و سماوی و از پشتوانه مردمی و گنیجینه ی معنوی برخوردارند.

خصوصیات نیم زبان ها یا زبان های ساختگی:

زبانشناسان برای زبان های پیجین و کریؤل مانند فارسی خصوصیاتی را لحاظ کرده اند که وجه تمایز آنها با زبان های ریشه دار را نشان می دهد که عبارتند از:

1-  زبان های ساختگی مانند فارسی،ملانزی و… صلابت زبانی، استحکام بیانی، قدرت تاریخی و ابهت و هیبت مردانگی ندارند فلذا  بعلت ظاهر فریبنده خود عمدتا عوام پسند و نسوان پسند هستند.

2-  زبان های پیجین و ساده و بی ریشه دارای وجهه تاریخی و قدمت بشری نیستند یعنی می توان برای آنها قدمت تاریخی تخمین زد مانند فارسی که قدمت آن با اغماض به هفتصد سال می رسد یا پیجین ملانزی که 200 سال قدمت دارد و یا کریؤل پرتغالی که 500 سال عمر دارد.

3-  مخزن زبان های ساختگی و پیجین عاری از کلمات اصیل و تاریخی و فاقد کلمات حوزه های کشاورزی و دامداری( بعنوان مؤلفه های اصیل و اصلی هویت تاریخی انسان) می باشد؛ فلذا می بینیم که بسیاری از لغات ترکی( کشاورزی،دامداری،جنگی و ابزارآلات عصرآهن)  با همان فرم خود و با کمی تغییرات فونتیکی وارد زبان فارسی شده اند.

4-  زبان های پیجین و نهایتا کریؤل ساده هستند فلذا تعلیم و یاد گرفتن آنها ساده می باشد و هر الف بچه ای می تواند به راحتی آنها را فرا بگیرد دقیقا شبیه زبان فارسی که یادگرفتن آن ساده می باشد.

5-  زبانهای پیجین و کریؤل از قدرت و قدمت و غنای فعلی برخوردار نیستند. در حالی که پیجین فارسی کمتر از 4 هزار لغت دارد ولی لسان های قدرتمند و ریشه دار و ساختارمندی چو ترکی بیش از 24 هزار فعل و لسان سماوی عربی بیش از 30 هزار فعل دارد.

6-  زبان های پیجین و کریؤل در ابتدای تولید، استطاعت و قدرت تولید علم را نداشتند و در خلق متون علمی و فنی و پزشکی عاجز هستند و تنها می توان با پیجین ها و کریؤل ها متون علمی و فنی را ترجمه نمود .

7-  متکلمان اولیه زبان های پیجین در ابتدا همان تولیدکنندگان و سازندگان اینگونه زبان ها بودند و بعدها بعلت حمایت صاحبان قدرت در بین توده مردم نیز برای خود متکلمانی پیدا می کنند.