ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: «این روزها هیچ کوی‌وبرزنی نیست که نتوان جوانانی را دید که یا نئشه‌ی دودند و یا خمار پودر! در پارک‌ها، تفرجگاه‌ها، کوچه‌های خلوت، خرابه‌ها و خلاصه همه‌جا میتوان نشانی از انسانهای ژولیده و خمیده یافت. شدت و حدت این آسیب اجتماعی در شهرها و روستاهای مرزی بیش از سایر نقاط احساس میشود.
در بعضی شهرهای کوچک‌تر و برخی روستاها، مواد مخدر بیش از نیمی از افراد آنجا را بیمار کرده است. ازیک‌طرف تعداد مصرف‌کنندگان مواد مخدر افزون گشته و هرروز فقیرتر و خموده‌تر می‌شوند و از طرف دیگر فروشندگان مواد مخدر با فراغ بال بیشتری به این تجارت ضد انسانی روی آورده اند و روزانه بر ثروتشان اضافه میشود.»
این فرازی از گفته‌های یکی از فعالین حرکت ملی آذربایجان ساکن شهر بیله سوار استان اردبیل در گفتگو با «صفحه اطلاع‌رسانی عباس لسانی» است.
این فرازی از گفته‌های یکی از فعالین حرکت ملی آذربایجان ساکن شهر بیله سوار استان اردبیل در گفتگو با «صفحه اطلاع‌رسانی عباس لسانی» است. وضعیتی که این فعال مدنی از بحران شیوع اعتیاد و قاچاق مواد مخدر در بیله سوار به تصویر می‌کشد، محدود به این شهر و استان نیست. وضعیت اجتماعی در شهرهای دیگر آذربایجان بویژه اصلاندوز و گرمی که مراکز ترانزیت خارجی مواد مخدر محسوب می شوند بیش از همه بحرانی می باشند. عکس‌ها و فیلم‌هایی که فعالان مدنی و کنشگران اجتماعی از وضعیت شیوع اعتیاد در آذربایجان برای صفحه مذکور ارسال کرده‌اند نیز موید بحران انسانی در این حوزه است.
بااین‌وجود رئیس کمیته فرهنگی و پیشگیری شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر اردبیل، این استان را جزو مناطق سفید ایران و دارای رتبه ۳۱ ازنظر نرخ شیوع اعتیاد معرفی کرده، سرپرست دبیرخانه شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر آذربایجان شرقی ادعا کرده که این استان در رتبه ۲۸ این جدول قرار دارد، فرمانده سابق انتظامی استان آذربایجان غربی، رتبه این استان را ۲۲، مدیرکل امور اجتماعی و فرهنگی استانداری زنجان، این استان را در رتبه ۲۴، دبير ستاد مبارزه با مواد مخدر قزوين، این استان را در میانه جدول شیوع اعتیاد در بین استان‌های ایران و دبیر شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر همدان نرخ شیوع اعتیاد در استان همدان را پایین تر از میانگین کشوری معرفی کرده است. ادعاهایی که با واقعیت‌های میدانی و سونامی اعتیاد در آذربایجان منطبق نیست و بیش‌تر به آمارسازی برای پاک کردن ردپای برخی ارگان‌ها و نهادهای دولتی در تجارت موادمخدر شبیه است.
حکومت تهران، آذربایجان را بعنوان دروازه ورود مواد مخدر به اروپا و آخرین ایستگاه مسیر ترانزیتی خروج این مواد از ایران به آذربایجان شمالی، ارمنستان، ترکیه و عراق تبدیل نموده است. بر پایه نقشه‌های منتشرشده از سوی نهادهای بین‌المللی مبارزه با مواد مخدر، آذربایجان جنوبی نقطه تلاقی مسیرهای ترانزیت مواد مخدر از افغانستان، پاکستان و ایران به اروپا است. واقعیتی که نشان از نفع اقتصادی و سیاست های غیرانسانی حکومتیان دارد.
بعنوان مثال میتوان به حمایت علنی مسئولین حکومتی از مشهورترین کارتل‌های مواد مخدر ازجمله ناجی شریفی زیندشتی، اشاره نمود که انعکاس واضح از سیاست عمدی و هدفمند جمهوری اسلامی برای استفاده از این سلاح جهت ضربه زدن به جامعه آذربایجان و کشورهای همسایه و همچنین توسعه آسیب ویرانگر اجتماعی و نیز تأمین مالی گروه‌های نیابتی‌اش در منطقه است.
قاچاق مواد مخدر و تسهیل شیوع اعتیاد توسط برخی از عوامل منسوب به حکومت، حتی مورد اعتراض همسایگان ایران هم قرارگرفته است. سال گذشته «ایلهام علی‌یئو»، رئیس جمهور کشور آذربایجان در سخنرانی خود در اجلاس شورای سران کشورهای مستقل مشترک‌المنافع، عملاً به دولتی بودن قاچاق مواد مخدر در ایران اشاره کرد و اظهار نمود که ارمنستان با همراهی ایران حدود ۳۰ سال از مناطق اشغالی قره‌باغ برای انجام قاچاق مواد مخدر به اروپا استفاده می‌کردند.
مسئولین حکومتی برخلاف ادعای خود مبنی بر مبارزه با قاچاق مواد مخدر، نه‌تنها در عمل اقدامی برای کاهش و توقف ترانزیت این مواد انجام نمی‌دهد، بلکه در کنار حمایت و صدور مجوز برای فعالیت‌های علنی اشخاصی چون زیندشتی و کارتل‌های مشابه مواد مخدر در آذربایجان غربی، مسیرهای پول‌شویی را برای این گروه‌ها تسهیل کرده است. این سیاست تا جایی پیش رفته است که ثروت نجومی قاچاقچیان مواد مخدر به‌سادگی از طریق مؤسسات خیریه و… وارد چرخه پولی و بانکی در ایران میشود و نمود عینی آن، خرید گسترده اراضی ارومیه و شهرهای دیگر در استان آذربایجان غربی توسط این قاچاقچیان است.
به گفته برخی از کارشناسان این حوزه جمهوری اسلامی ایران، با این سیاست هدفمند، از یک‌سو اعتیاد و مصرف مواد مخدر را در آذربایجان افزایش داده است تا نیروی انسانی جامعه آذربایجان را تحلیل ببرد و از سوی دیگر سیاست یک‌صد سال اخیر ایران مبنی بر در تغییر ترکیب جمعیتی و تکوین مناطق تنش زا در آذربایجان را تسریع کرده است.
در وضعیت کنونی که آذربایجان جزو مهاجرفرست‌ترین بخش‌های ایران است، به نظر می‌رسد نرخ شیوع مصرف مواد مخدر بسیار بالاتر از نرخ رشد جمعیت در آذربایجان شده است. تهدیدی که رژیم ایران به شکل هدفمند آن را متوجه آذربایجان کرده است.
مرکزگرایان ایرانشهری با سیاست های آسیمیلاسیون، عدم توسعه و ایجاد بحران های اجتماعی و انسانی و غیره برای پیشبرد اهداف خود مبنی بر استعمار آسان آذربایجان را اجرا مینمایند. و این مساله محدود به آذربایجان جنوبی نیست….
