امیرافشار افشاری: مهندسی سیاسی_ورزشی اتفاقات استادیوم سهند تبریز

 گادتب: در مسابقه تراکتور_آذربایجان و پیروزی تهران در استادیوم سهند تبریز شاهد اتفاقات و حواشی تلخی بودیم که مهندسی بودن اتفاقات و هدفداربودن حرکات برخی از بازیکنان پیروزی، بودار بودن تصمیمات داوران بازی، اظهارنظرهای راسیستی کارشناسان و مجریان ورزشی تلویزیون و البته با حمایت های همه جانبه اربابان لژنشینشان شائبه سفارشی بودن غائله ی سهند را تقویت می کند.

اگر تکه های پازل اتفاقات قبل، حین و بعد مسابقه کنار هم چیده شوند منتج به سفارشی بودن حواشی مسابقه تراکتور آذربایجان – پیروزی تهران خواهد شد:

 اتفاقات قبل مسابقه:

1- مسئولان فدراسیون ده روز قبل از مسابقه اعلام کردند که مسابقه تراکتور و پیروزی بنا به دلایلی بدون حضور تماشاگران برگزار می گردد (سایت آخرین خبر و سایر مطبوعات و خبرگزاری ها)

2- چند روز مانده به بازی اعلام شد که فقط طبقه اول استادیوم سهند پذیرای هواداران خواهد بود.

3- مسئولان حفاظتی و امنیتی فدراسیون و نوچه های وابسته به آن در استادیوم تبریز در اکثر مسابقات حساس تراکتور حتی فندک و خودکار را از جیب طرفداران بیرون می کشند حالا چطور می شود که 35هزار تماشاگربدون بلیط وارد استادیوم شوند. طبق گفته مسئولان فوتبال آذربایجان فقط سی هزار بلیط فروخته شده بود که آنها نیر در سکوهای طولی استادیوم هدایت و مستقر شده بودند.

اتفاقات حین مسابقه:

1- فحاشی و سنگ اندازی امید عالیشاه (سابقه دار ) و مهدی ترابی علیه طرفداران مستقر در پشت دروازه و دقیقا همان کسانی که طبق گفته مسئولان بدون بلیط و بدون کنترل وارد استادیوم شده بودند.

2- در این مسابقه گویا داوران بازی قبلا کوک شده بودند به گونه ای که داور بازی به نحوی از انحاء مختلفه و با کوچگترین حرکات احساسی استادیوم،  بازی را متوقف می کرد یعنی داوران به گونه ای کوک شده بودند که به صورت تدریجی و نرم موجب ایجاد تنش و بحران در استادیوم می شدند. یعنی حرکت مشکوک داوران و برخی از بازیکنان پیروزی جهت نیل به همان هدف از پیش تعیین شده .

حال سؤال اساسی اینجاست چرا زمانی که در استادیوم آزادی تهران طرفداران پیروزی یکصدا به تراکتور و طرفداران آن توهین های شنیع می کردند و با بمب های دستی نیمکت تراکتور را هدف می گرفتند مسابقه از سوی داوران متوقف نمی شد اتفاقاتی به مراتب بدتر از دیروز، نه یک بار نه دو بار بلکه در چندین مسابقه

3- حرکت برنامه ریزی شده و همزمان مسئولان باشگاه پیروزی، کارشناسان و مجریان رادیو و تلویزیون و آژانس های خبری و جیره خواران رسانه ای عمدتا دولتی برای تخریب و مقصر جلوه دادن طرفداران تراکتور در این بازی

 همه اتفاقات فوق الذکر ذهن هر مخاطب فوتبالدوستی را به مهندسی بودن حواشی استادیوم سهند تبریز و سفارشی بودن حرکات غیراخلاقی امید عالیشاه و مهدی ترابی و همچنین مشکوک بودن تصمیمات عجولانه و البته تنظیم شده داوران سوق می دهد. طی سالیان اخیر تراکتور با تیم های بزرگ آسیایی و همچنین تیم های قدرتمند و با شخصیتی چون فولاد و سپاهان در تبریز بازی کرده است حتی یک مورد هم شاهد چنین اتفاقاتی نبوده ایم و مسابقه در کمال احترام متقابل برگزار شده است.

حتی تیم بزرگی چون استقلال که نسبت به پیروزی مردمی تر بوده و اصالت دارد و طرفدارانش هم بافرهنگ_تر هستند به کرات در تبریز و تهران مقابل تراکتور و طرفدارانش بازی کرده است ولی کمتر شاهد اینچنین حواشی بوده ایم.

واقعیت امر این است که پیروزی بواسطه دولتی بودنش از سوی مسئولان فدراسیون فوتبال مور حمایت مادی ،فکری و حمایت های لجستیکی قرار می گیرد و همین مسأله فضا و مسیر را برای ورود،حضور و دخالت پان ایرانیست های آنتی تورک و ضدآذربایجان  در باشگاه پیروزی فراهم کرده است که مصادیق عینی و نمودهای بیرونی تفکرات ضدآذربایجانی گروه حاکم بر فدراسیون از حلقوم هوادران پیروزی در استادیوم آزادی بیرون می ریزد تا جائیکه یکصد “ائششک – ائششک” را فریاد می زنند و آنچه را که لایق خودشان و در شأن اربابانشان هست علیه تراکتور و طرفدارانش می گویند. وقتی عدالت در فوتبال نباشد، وقتی بیت المال یکطرفه به جیب باشگاهی چون پیروزی ریخته می شود، وقتی نژادپرستی عریان،توهین ها و فحاشی های طرفداران و بازیکنان پیروزی از سوی مسئولان ذیربط بدون پاسخ می ماند، وقتی  رادیو و تلویزیون عیب های دردانه های دولتی را لاپوشانی نموده و از کاه طرفداران تراکتور کوه می سازند، وقتی مردم بی عدالتی عریان را در ورزش می بینند و… و… باید شاهد چنین اتفاقاتی نیز باشیم.