ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: اولویت بندی علمی و عقلی یادگیری زبان برای نسل فعلی فرزندان در آزربایجان جنوبی:
۱. زبان مادری تورکی آزربایجانی بصورت کاملا آکادمیک و علمی لزوما در مقطع پایه،
۲. زبان بین المللی علم و زبان مشترک آخرین مقالات و تحقیقات و پژوهش ها و دستاوردهای علمی دنیا یعنی زبان انگلیسی لزوما در مقطع پایه،
۳. آشنایی با زبان کتاب مقدس عقیدتی یعنی زبان عربی بعنوان زبان مشترک عقیدتی مسلمانان جهان از مقاطع پایه به بعد.
۴. آشنایی با سایر زبانهایی که اشتراکات تاریخی و فرهنگی و جفرافیایی و امثالهم رو داریم مثل زبان فارسی و.. در مقاطع بعدی.
۵. آشنایی و یادگیری سایر زبانهایی که غنای ادبی لازم در رشته های مختلف دارند مثل زبان فلسفه ی آلمانی و زبان فرانسوی و لاتین و…بصورت تحصیلات و آموزش های تکمیلی.
هر مسیری که برای یادگیری زبان ،غیر از مسیر عقلانی و‌علمی مذکور در پیش گرفته شود به بن بست علمی و‌عملی و‌ناکارآمدی بسیار پر هزینه و‌خسارت بار منجر میشود.
زبان فعلی آموزشی سراسری ایران در مدارس یعنی زبان فارسی،بعنوان زبانی عاریت گرفته شده هم از نظر الفبایی و هم از نظر ساختاری و دستوری بعنوان زیر شاخه ی زبان عربی،توان توسعه و ارتباط علمی با زبان های زنده و علمی و‌پویای دنیا را نداشته و نخواهد داشت و تلاش های نافرجام امثال فرهنگستانهای زبان فارسی برای هر نوع فعالیتی در خصوص واژه سازی های نامتعارف و‌نامانوس و‌غیر علمی و‌عقلی برای دستاوردهای علمی جهانشمول بشر از سایر فرهنگ ها و‌نژادها،صرفا آب در هاون کوبیدن است و بس و بعنوان مثال دستاورد یکصد ساله ی آموزش اجباری زبان فارسی در ایران،در مجامع و کنفرانس های علمی و‌سیاسی و بین المللی که با حضور نمایندگانی از ایران صورت میگیرد،با عدم توانایی در ارتباط گیری های لازم با محققین و پژوهشگران و سیاستمداران و …کشورهای پیشرو از طرف نمایندگان به اصطلاح نمایندگان جبرا !فارس زبان ایرانی به وضوح قابل مشاهده است.
این مسیری که به ناکجا آباد کویر فارسستان! طراحی شده،غیر از عقب ماندگی در ابعاد مختلف و صرفا بخاطر توجیه توانایی در خواندن چند قطعه کتاب شعری عتیقه و آنتیک از چند صده پیش، بصورت مکرر و‌مکرر! هیچ دستاورد دیگری برای ساکنان این جغرافیا نخواهد داشت.
کسی نخواهد غزل حافظ بخواند و دلش بخواهد غزل دانشین فضولی را به زبان تورکی بخواند چه کسی را باید ببیند؟
چه کسی گفته است که زبان تورکی غنای ادبی و فرهنگی را ندارد؟
کدامین کتابهای تورکی ادبی و تاریخی و‌فرهنگی اجازه ی نشر و‌پخش و‌چاپ بصورت گسترده در ایران را داشته است؟
رییس فرهنگستان زبان فارسی! چند بیت شعر تورکی را میتواند از حفظ بخواند یا اصلا میداند و آشنایی دارد؟
کسی که نمیداند غزلیات فضولی و علی اقا واحد و نسیمی و صدها و هزاران ادیب و‌خطیب و عالم تورک چه رنگ و‌طعم و مزه ای دارند ،برای اتنیک گسترده و بزرگ و‌پرجمعیت تورک های ایران نمیتواند و‌نباید تصمیم فرهنگی بگیرد،
راستی ایشان حماسه ی بزرگ ماناس تورک ها با ابیات میلیونی! را خوانده اند؟
کتاب بزرگ فرهنگی ده ده قورقود تورک ها را چی؟
اصلا اسم اولین دیوان لغات شیخ محمود کاشغری قراخانی ،دیوان اللغه التورک به گوشش خورده یا نه؟
براستی حتی اگر بقول خود حافظ،ترکان پارسی گوی بخشندگان عمرند ! را اگر بخواهیم از تاریخ ادبیات و فرهنگ این سرزمین و جغرافیا حذف کنیم،
کدامین گنجینه ای میتواند فقط و‌فقط در برابر هم شخصیت حقیقی و هم حقوقی حکیم نظامی گنجه لی و خمسه ی نظامی گنجه لی را که به تنهایی کل تاریخ و ادبیات جهان را از نظر غنا و‌محتوا برابری میکند ،بگیرد؟
و….
آیا در خارج از جغرافیای تحمیلی سیاسی ایران هم مردم چنین فکر و‌تصوری دارند و راجع به تاریخ زبان و‌ادب و‌نحوه ی تعامل با آن مثل متولیان فرهنگی و‌زبانی ایران تصمیم گیری و تصور دارند؟
با توانایی در خواندن غزلیات هزار سال پیش،آنهم صرفا به یک زبان خاص،کسی ما را ادیب و دانشمند و فرزانه نخواهد شناخت!
زمانی ادیب و دانشمند و فرزانه خواهیم بود که بتوانیم آخرین تحقیقات علمی دنیا را هم به زبان مادری و هم به زبان علمی دنیا،هم پژوهش و مطالعه و هم بازنشر دهیم.
والسلام
داوود خاکپور قراخانلو
