گادتب: به گزارش مرکز خبر گادتب، میراث فرهنگی و تاریخی در کهن شهر اهر به حاشیه رفته و کوتاهی و بی توجهی های مسئولین، خسارت های جبران ناپذیر بر هویت تاریخی این شهر وارد می کند.
مسئولان اهر بخصوص اغلب مسئولان غیربومی، شناخت و تعلق خاطری نسبت به پیشینه تاریخی و مواریث فرهنگی این شهر نداشته اند.
متاسفانه بسیاری از آثار و ابنیه تاریخی شهرستان اهر به حال خود رها شده اند و اقدامی برای مرمت آن ها صورت نمی گیرد. برخی بناهای تاریخی نیاز به تملک و ثبت ملی دارند که امیدی نیست.
به خاطر همان غفلت ها بود که اکنون نمونه های تاریخی از؛ کاروانسرا، مدرسه، حمام عمومی و قنات در داخل شهر اهر مرمت و حفظ نشد. میادین تاریخی متعددی از بین رفتند و بافت تاریخی اهر آسیب بسیار دید.
یکی از میادین تاریخی اهر میدان موسوم به “آغ مچید” است که در سالهای اخیر آسیب دید. یک مجموعه تاریخی اصیل که راسته هایی با کارکرد بازار داشت و چند حمام عمومی در آن دایر بود. راسته هایی که هنوز حیات دارند و کاروانسرای آن نفس های آخر خود را می کشد.
حمام های قدیمی این مجموعه تاریخی و پیرامون آن یک به یک از بین رفتند. حمام قوشالار(حاج رمضان)، حمام ملاقاسم، حمام شهرداری، آخوند حامامی، بوزخانا(یخچال) و علیزاده از جمله این حمام ها بوده است.
بسیار تاکید می شد که حداقل حمام قدیمی “بوزخانا” واقع در راسته شمالی این میدان تاریخی حفظ شود.
این موضوع بارها در نشریه گویا مطرح شد اما گوش شنوایی نبود. برای نمونه در شماره 88( سیزده آذر 87) این نشریه ضرورت تملک و مرمت و احیای حمام “بوزخانا” مورد تاکید قرار گرفت و تصریح شد؛ ” این حمام نیز هراس از آن دارد که در بوته فراموشی مسئولان میراث فرهنگی دچار کابوس ویرانی شود”.
در کنار بی مهری اداره کل میراث فرهنگی استان متاسفانه مسئولان شهرستان نیز به چنین مسائلی توجه لازم را ندارند و فرصت های اندک برای تملک و مرمت چند اثر نیز از دست رفته است.
آیا هنوز امید و امکان مرمت و احیا و ثبت نمونه هایی از حمام های تاریخی اهر همچون “ائشیک حامامی” در جوار مسجد جامع اهر وجود دارد؟