گادتب: به گزارش مرکز خبر گادتب، اواسط آذر ماه بود که خبر بازداشت یکی از رزیدنتهای خوشنام ارتوپدی تبریز با اتهامات واهی در فضای مجازی خبرساز شد. در آن زمان نیز خبر بازداشت دکتر رضازاده با گزارش حراست اعتراضات زیادی را در دانشگاه سبب گردید. یک هفته بعد از بازداشت موقت، خبر آزادی ایشان و سیل اتفاقات پس از آن در کشور و فضای دانشگاه، موجب فرار مسئولین از پاسخگویی در این مورد گردید اما ظاهرا ریاست حاشیه پسند دانشگاه علوم پزشکی و اطرافیانش که به کرات علاقه وافرشان به تیتر شدن در خبرگزاری.ها را با اقدامات عجیب و غریب نشان دادهاند، نه تنها از حرکت خود احساس پشیمانی نکردند بلکه بعدا از دیگر دانشجویان و فارغ التحصیلان دانشگاه نیز به مراجع قضایی شکایت کردند که بسیار خبرساز شد.
طرز برخورد مسئولان حراست از جمله اقای ستاری از کارشناسان حراست دانشگاه که بدون توضیح، با لحنی ساواک گونه دکتر رضازاده را تهدید به دستگیری کرده نیز بسیار جای بحث دارد که این افراد چگونه و با چه حقی خود را در جایگاه قاضی دانسته و به خود حق میدهند بدون سند و مدرک، به نخبگان کشور توهین کنند.
پس از آمدن دومین ابلاغیه برای دکتر رضازاده ومراجعه به دادگاه، قاضی دادگاه صراحتا گزارش حراست را علیه ایشان را مطرح کردند در حالیکه هیچ مدرک و شاهدی برای ایشان ارائه نگردیده و صرفا به گزارشات حراست استناد گردید. اتهاماتی چون اوراق نویسی به ایشان نسبت داده شده است که عجیب و در نگاه اول حتی خندهدار است. همچنین دکتر رضازاده از مطالعه پرونده و حتی وکیل انتخابی منع گردیده و فقط از وکلای انتخابی دادگستری میتوانست استفاده کند.
در دادگاه دوم قاضی دادگاه صراحتا اسم اقای امامی پور حراست بیمارستان شهدا را مجدد ذکر کرده است. در حکم ایشان مستندات ارائه شده صرفا فیلم دوربینهای مداربسته نوشته شده در حالیکه فیلمهای نشان داده شده هیچ سنخیتی با اتهامات نداشته و اقای دکتر در حال انجام کار های روتین بخش در فیلم مورد نظر بودند و کیفیت فیلم طوری بوده حتی چهره ایشان با تایید خودشان مشخص شده است!
نکتهی تاسفبار دیگر اینکه معاونت درمان دانشگاه دکتر احمدیان در جمع رزیدنتهای اعتصاب کننده در بیمارستان شهدا در اعتراض به بازداشت دکتر رضازاده عنوان کردند که ایشان اتهامات دیگری دارند و از توضیح بیشتر هم خودداری کردند!! در مراجعه دکتر رضازاده به اقای امامیفر حراست بیمارستان شهدا وی گزارشاتش را انکار و حتی ادعای شکایت از قاضی به دلیل استفاده از اسم وی را کرده در حالیکه قاضی دادگاه صراحتا در جلسه گزارش وی و حراست بیمارستان را مطرح کرده؛ حال سوال این است این افراد اگر از روی دلسوزی برای کشور فردی را بدون مستندات و با شک ظاهری خود متهم و حتی در مراجع قضایی شکایت کردهاند؛ چرا صادقانه و بدون ابهام حرفهای خود را قبول نکرده و از رسانهای شدن اسم خود هراس دارند؟
مسئولین دانشگاه نیز در پی درخواست عفو از طرف دکتر رضازاده بودند تا با عفو وی هم ژست قهرمانانه خود را حفظ کنند و هم وارد حاشیه نشوند ولی دکتر رضازاده این درخواست را رد کرده و حتی در خواست تجدید نظر به حکم صادره به دلیل عدم ارائه شواهد و مستندات نداده است.
مسئولین دانشگاه که با این اقدامات فلسفه حضور کمیته انضباطی در دانشگاه را هم زیر سوال بردهاند، تاکنون هیچ توضیحی در این مورد نداده و در دنیای متوهمانه خویش با این پروندهسازیها زهرچشمی از دانشجویان گرفتهاند. گفتنی است دکتر رضازاده سابقه چندین سال فعالیت در استان سیستان بلوچستان به عنوان پزشک و مسئول شبکه بهداشت سراوان را داشته و با سالها سابقه خدمت، از وزیر وقت بهداشت بابت اقدامات انجام گرفته تقدیر دریافت کردند. شرافت و آزادگی ایشان بر همگان مسجل است. هر چند که این شکایت و پروندهسازیها جنبه فردی نداشته و حمله علنی به روح کلمه دانشجو و دانشگاه است. مسلما تمام دانشجویان کنار دکتر رضازاده ایستاده و با این بدعت گزاریها علیه دانشجو مقابله خواهند کرد.
ریاست دانشگاه علیرغم تاکیدهای مکرر مسئولین استانی و کشوری به برگزاری تریبونهای آزاد و پاسخ گویی به اذهان، چندین و چند بار از شنیدن اعتراضات دانشجویان و پاسخگویی به ایشان طفره رفتهاند. در چنین شرایطی و با چنین بیاحترامیهایی، رئیس و رئیس حراست دانشگاه یا باید توضیحات و مستندات خود در ارتباط با این اقدام ضد آزادی و ضد آکادمیک ارائه داده و یا با عذرخواهی علنی، حکم دکتر رضازاده(۶ ماه حبس و دو سال ممنوعیت خروج از کشور) را برگردانند.