ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: ابتدا باید مشخص گردد در جامعه ای که سرتاسر آن را مدیران بی لیاقت ، بیسواد و اغلب دزد فرا گرفته ، استفاده ابزاری شما از این خاصیت عمومی مدیران این مملکت صرفا در اورمیه چیست؟
آیا دزدی در شهرداریها صرفا برای قلب آزربایجان یعنی شهر اورمیه مصداق دارد که جنابعالی موکدا روی آن زوم کرده و اهداف شوم تروریستهای قندیل نشین را با آن مطرح میکنید؟
اگر شما واقعا روزنامه نگار بودید و برخلاف شخصیت واقعیتان یک انسان سالم و دلسوز جامعه بودید به وضوع تعداد پرونده های دزدی در سراسر این مملکت را بوضوح مشاهد میکردید! اما نقاب مدنیت و انسانیت از چهره طرفداران تروریستهای قاتل قندیل نشین افتاده است و لزومی به بازی با کلمات و سوءاستفاده از آنها نیست چون همگان شما را شناخته اند.
هر ملت و شهروندان هر شهری در چارچوب قوانین مملکت حق دارد در شهرش از زبان مادری خود استفاده کند و در نامگذاریهای شهری از اسامی قومی و محلی خود استفاده کند. این موضوع نیاز به داشتن عقل و شعور بسیار بالا ندارد و حتی فردی در حد جناب آزادیوسفی راد که خود را روزنامه نگار میخواند اما در تکاپوی پخش افکار تروریستهای قاتل قندیل نشین هست ، نیز میتواند بفهند.
نمونه تاریخی نامگذاری اسامی شهرها ، روستاها ، خیابانها ، کوچه ها ، کوهها ، رودها ، جنگلها و … در جای جای این مملکت و کل جهان با نامهای محلی و قومی آن منطقه موجود و فراوان هست ، پس با این استدلال که چرا در قلب آزربایجان و شهر اورمیه که یک شهر تورک نشین و تورک هست و یادگار تورکان اورارتو میباشد ، اسامی تورکی برای مناطق شهری استفاده میشود ، نمیتوانید اهداف شوم تروریستهای قندیل نشین را پیدا کنید
سینه آزربایجان از خون سرخ شهدایی که برای این خاک تقدیم کرده پر است ، در زمانی که هنوز داغ شهادت ناجوانمردانه شهید برزگر در دل ملت آزربایجان هست یک تروریست قلم به دست که هیچ فرقی با تروریست کلاش بدست ندارد ، به خود اجازه میدهد تا در خاک مقدسی که از خون جوانانش لاله ها روییده ، لجن پراکنی و تروریست پروری کند.
حال روی سخن با آن عده بی خبر عدالت محو هست :
چرندیاتی که هر از چندگاهی از تریبون تروریستهای قندیل نشین علیه آزربایجان و شهر اورمیه مطرح میشود و هدفی جز ایجاد نفاق و جنگ داخلی نیست را با مثالی برای شما توضیح میدهم
فرض کنید شما اهل یزد یا کرمان هستید و جد اندر جد در آن شهر بودید و بومی آنجا هستید ، حال بخاطر یک جنگ در غرب کشور سیل مهاجرت از سنندج به شهر شما سرازیر میشود ، طبیعتا حس انسانی و کمک به همنوع در شما فوران میکند و از این مهاجران جنگ زده استقبال میکنید به آنها نان و آب و نمک میدهید به آنها سرپناه میدهید و مرحم دردشان میشوید و با خود حس غرور میکنید که شرف دارید و دست ناچار و بیچاره ای را گرفته اید. حال بعد از پایان آن جنگ یا بحران انتظار دارید این مهمانهایی که پذیرایشان بودید از شما قدردانی کنند و به دیار خود بازگردند ، اما در کمال تعجب میبینید همین مهمانهای بحران زده دیروز امروز خود را مالک شهر و دیار شما میدانند! در دیار شما ترور میکنند ، ناامنی ایجاد میکنند ، مردم بومی شما را تهدید به قتل عامل و کشتار میکنند ، خاک شما را غصب میکنند و حتی در اسامی تاریخی مناطق و مکانهای دیار شما تحریفات گسترده میکنند ….
حال شما چگونه خواهد بود؟!
آیا خون در رگهایتان غیرتی نمیشود؟
آیا حس تنفر از اینهمه ریا و بی چشم و رویی مهمان پر رو شما را لبریز نمیکند؟
قضاوتی که با ندانستن حقیقت باشد عین کفر و گناه هست ؛ نه در شرافت انسانی جایی دارد نه در روح الهی
اکنون خطاب به تروریستها و طرفداران قلم بدست آنها میگوییم ، ما ملت آزربایجان “فعلا” به عدالت و قوانین مملکت اعتماد میکنیم و منتظر پاسخگویی عملی به شرارتها و جنایات شماها هستیم اما….
اما اگر روزی اراده ای برای خاموش کردن لانه ترور و تریبون فساد قندیل نشینان نبینیم چنانچه در طول تاریخ کهن و پر افتخارمان ثابت کردیم گوشهای قاتلها را (همچو “اسماعیل سیمیتقو”) در لانه شرارتش میکنیم و از کله های نامبارکشان تپه درست میکنیم
اگه تا بدین روز ملت آزربایجان دست به اسلحه نبرده تروریستهای قندیل نشین را به اشتباهات محاسباتی نیندازد ، ما ملت تورکیم ما همگی مرد جنگیم و در طول تاریخ این مسله را با ثبت رد پایمان در جای جای جغرافیای گسترده ثابت کردیم ، بترسید از آن روز که خودمان تصمیم به اجرای عدالت کنیم ؛ صبرمان زیاد هست اما صبر ایوب را هم نداریم ….
“آتیلا تبریزلی”
