گادتب: واقعیت این است که دالان «زنگه زور» اینقدری هم که روی آن مانور داده میشود نمی تواند مهم باشد، چرا که دلایلی که ایران روی اهمیت این راه ارتباطی سی و شش کیلومتری ارائه میدهد لایق و شایسته این گذرگاه نیست!
از این گذشته، در صورت باز شدن این مسیر، ایران هم میتواند از امتیاز آن منتفع گردد و کالاهای خودرا با هزینه کمتر به مناطق شرق و غرب جهان صادر کند، به نظر می آید مهمترین چیزی که مخالفت بعضی از مسئولان را بر باز شدن این دالان بر میانگیزد بجای ایجاد رابطه دوستی و صمیمیت، دشمنی افسارگسیخته و بی پایه ایرانشهری ها با جمهوری مسلمان آذربایجان و ترکیه و غوغا سالاری آنها با راه اندازی موضوع اتحاد و قدرت گرفتن کشورهای ترک است.
این سر و صدا در حالی است که حضور نظامی آمریکا و فرانسه در ارمنستان و در مرز ایران نادیده گرفته میشود!
موضوع دالان زنگهزور و چگونگی باز شدن آن مسئلهای بین آذربایجان و ارمنستان با میانجیگری روسیه است که در ماده نهم قرارداد آتشبس دهم نوامبر سال ٢٠٢٠ میلادی پس از شکست ارتش ارمنستان از نیروهای آذربایجان و آزاد شدن قرهباغ از اشغال سی ساله ارامنه به آن پرداخته شده است.
در ماده نهم این قرارداد، آذربایجان متعهد به باز کردن دالان لاچین از داخل خاک خود برای تردد راحت ارامنه ساکن قرهباغ به کشور ارمنستان شده، ارمنستان نیز متعهد شده دالانی را برای وصل نخجوان به قسمت شرق آذربایجان (منطقه زنگه زور) در اختیار آذربایجان بگذارد و نظارت بر امنیت این منطقه هم به عهده روسیه گذاشته شده است.
آذربایجان بعد از تنظیم قرارداد تا زمانیکه ارامنه در قره باغ ساکن بودند به تعهد خود عمل کرده، از سال گذشته و بعد از مهاجرت اختیاری تقریبا همه ارمنیها از قره باغ به ارمنستان، دالان لاچین موضوعیت خودرا از دست داده است، اما ارمنستان از روز اول نه تنها هیچ اقدامی برای باز کردن دالان تعهدی خود انجام نداد، بلکه اعتراض ایران به برقراری این دالان را بهانه قرار داد، در حالی که این دالان داخل خاک ارمنستان است و از نظر حقوق بین الملل، ایران حق تصمیم گیری از طرف ارمنستان را ندارد. دلایل ایران برای جلوگیری از باز شدن این دالان هم قانع کننده نیست!
ایران میگوید دالان زنگه زور راه ورود ما به اروپا را می بندد!
آیا تا بحال راه زمینی ایران به اروپا از این مسیر بوده و کامیونهای حمل کالای ایران به اروپا از ارمنستان می رفته است؟
جواب منفی است!
راه زمینی و اقتصادی ایران به اروپا از طریق ترکیه و به روسیه از خاک جمهوری آذربایجان بوده و هست و اگر ایران بخواهد برای رسیدن به اروپا مسیر زمینی ارمنستان را انتخاب کند، علاوه بر اینکه راه های غیر استاندارد و کوهستانی ارمنستان را باید طی کند، تازه به کشور گرجستان می رسد که راههای زمینی آنهم بهتر از ارمنستان نیست، بعد از آن هم به ساحل شرقی دریای سیاه در گرجستان می رسد و برای رسیدن به اروپا از طریق دریای سیاه باید دور قمری بزند!
کدام مغز سالم اقتصادی ، همچو راه پر هزینه و دردسرساز را به راه کم هزینه و مطمئن ترکیه به اروپا ترجیح میدهد؟!
فرض کنیم ایران نخواهد از طریق ترکیه به اروپا برود، بهترین مسیر بعدی ، انتخاب راه زمینی صاف عراق و سوریه دوست ایران است تا کناره دریای مدیترانه و بعد، از طریق دریای مدیترانه به اروپا.
ایران میگوید، این دالان باز شود به دالان ناتو تبدیل میشود!
ایران دهها سال است با عضو مهم ناتو، یعنی ترکیه همسایه است، آیا تا بحال در این مورد مشکلی پیش آمده است؟
با همسایگی عضو ناتو مشکلی نداشتیم، آیا کامیونهای باری ناتو که روسیه دوست ایران هم بر آن نظارت خواهد کرد، مشکل ساز خواهد بود؟!
در حالی که همین الان، اصلی ترین و قدرتمندترین اعضا ناتو یعنی آمریکا و فرانسه در ارمنستان حضور نظامی دارند و در مرز ایران، با ارمنستان مانور مشترک نظامی برگزار میکنند و ایران هم نظاره گر آن است !
ایران میگوید، این دالان به دالان «توران» تبدیل خواهد شد!
هر کشوری برای ارتقاء منافع اقتصادی، سیاسی و غیره تصمیم به اتحاد میگیرد، ایران هم متحد چین و روسیه شده، چه کسی میتواند بگوید چرا این اتحاد را به وجود آورده اید؟
ایران هم با کشورهای فارسی زبان اتحادیه تشکیل بدهد، چه مشکلی دارد؟
ایران میگوید تغییر مرز کشورهای همسایه خط قرمز ماست!
آیا این خط قرمز تا سال ۲٠٢٠ میلادی که ارمنستان بیست درصد خاک آذربایجان را به مدت سی سال در اشغال داشت وجود نداشت؟
در آخر اینکه دالان، به معنای انسداد مرز کشوری و الحاق آن محدوده به خاک کشور دیگر و تغییر مرز سیاسی نیست، بلکه مفهوم ارتباط آسان و بدون تشریفات گمرکی دست و پاگیر را دارد!