
گادتب: کار بجایی رسیده است که در آستانه «روز جهانی زبان مادری» و در جلسه اختتامیه «هفته فرهنگی تبریز»، خواندن دو بیت شعر تورکی از استاد شهریار که مشهور خاص و عام است و حتی تورکی ندانها هم این ابیات را از زبان خود زنده یاد و افتخار آزربایجان و ایران استاد شهریار شنییدهاند توسط رئیس جمهور پزشکیان، برای عدهای تحمل ناپذیر است!
یعنی ما در کشوری زندگی میکنیم که حتی رئیسجمهور کشور حق خواندن دو بیت شعر تورکی از شاعر مشهور آزربایجانی را ندارد که اشعار فارسیاش هم چندین برابر اشعار تورکیاش است!
هیچ کسی نباید تعجب کند که چرا چهل و پنج سال است اصل ١۵ قانون اساسی، یعنی تدریس زبانهای غیر فارسی، بهخصوص تورکی در مدارس در کنار زبان فارسی تدریس نمیشود!
کسانیکه خواندن دو بیت شعر تورکی را در میان کسانیکه اغلب مخاطبین آن تورک هستند تحمل نمیکنند و شنیده شدن این اشعار را به احتمال زیاد در راستای تضعیف زبان فارسی و خطر امنیتی به حساب میآورند، طبعا اجرای اصل پانزده قانون اساسی و تدریس زبان تورکی در مدارس آزربایجان را خطر امنیتی بزرگتر و نابود کننده زبان فارسی تفسیر میکنند و همین تفکر افراطی حاکم بر فرهنگ جامعه است که ۴۵ سال است غیر فارس زبانهای کشور، بخصوص تورکان چهل درصدی کشور را از رسیدن به ابتدایی ترین حق انسانی خود محروم ساخته است!
معلوم نیست برای به اصطلاح پالایش و غنیسازی زبان فارسی با اینهمه هزینهای که از جیب مردم کشور که شاید شصت تا هفتاد درصد آن غیر فارسها باشند خرج میکنند باز این زبان اینقدری ضعیف و نحیف و مریض است که حضور زبانهای غیرفارسی کشور را در کنار خود در حد خوانش شعر هم تحمل نمیکند، چرا باید تنها زبان اجباری تحصیل از ابتدایی تا پایان دانشگاه برای غیر فارس زبانان باشد؟!
کسانیکه به جای فرصت دانستن، زبانهای متنوع و فرهنگهای زیبای کشور را خطر امنیتی برای کشور به حساب میآورند و بجای شکوفا کردن و توسعه دادن آن از طریق تدریس در مدارس و پخش برنامههای متنوع از رادیو و تلویزیون، به محدود ساختن این زبانها و آسیمیله کردن گویشوران آن تلاش می کنند راهی را میپیمایند که سازمان جهانی یونسکو ٢١ فوریه را بر همین اساس «روز جهانی زبان مادری» و برای مبارزه با این نوع ظلم و ستم فرهنگی نامگذاری کرد!