
گادتب: یکی از درخشانترین جلوههای بیداری ملی تورک، حماسه دوم فروردین ۱۴۰۲ در اورمیه بود؛ روزی که ۷۰۰ هزار تن از ملت تورک اورمیه به خیابانها آمدند و پاسخی محکم به مزدورانی دادند که با پرچم اقلیمک کردستان و لباسهای سازمانی گروه تروریستی پکک، در خاک آزربایجان گربهرقصانی میکردند.
۱- خروش اورمیه؛ پایان توهمات نژادپرستان ایرانشهری و تجزیهطلبان
این حضور بینظیر، تنها یک تجمع نبود، بلکه یک همهپرسی خیابانی برای پایان دادن به توهمات مرکزگرایان و مزدوران تجزیهطلب بود. دشمنان ملت تورک که با نقشههای شوم خود، قصد داشتند هویت و تمامیت سرزمینی آزربایجان را خدشهدار کنند، با خیزش مردمی اورمیه سیلی سختی خوردند.
۲- چرا اورمیه نقطهٔ عطف است؟
اورمیه، بهعنوان یکی از مهمترین شهرهای آزربایجان، همیشه خط مقدم مبارزات ملی بوده است. از دوران قهرمانان مشروطه تا حماسه فروردین ۱۴۰۲، اورمیه همواره سنگر شکستناپذیر هویت تورک بوده است.
پیام ملت تورک در این قیام چه بود؟
– هیچ نیروی خارجی یا داخلی اجازه ندارد در خاک آزربایجان، نقشههای تجزیهطلبانه را اجرا کند.
– آزربایجان، تورکدی و تورک قالاجاق!
– مرکزگرایان ایرانشهری و مزدوران تروریستی بدانند که صبر ملت تورک، حد و مرز دارد.
۳- واکنشها پس از حماسه دوم فروردین
حضور گستردهٔ مردم تورک اورمیه، نهتنها در داخل کشور، بلکه در محافل بینالمللی نیز بازتاب داشت. رسانههای مرکزگرا تلاش کردند این حماسه را سانسور کنند، اما شدت و گستردگی اعتراضات باعث شد که صدای ملت تورک خاموش نشود.
۴- نتیجهگیری؛ دوم فروردین، آغاز مرحلهای جدید در مبارزات ملی تورکها
حماسه دوم فروردین تنها یک واقعهٔ تاریخی نیست، بلکه نقطهٔ عطفی در مبارزات ملت تورک آزربایجان محسوب میشود. این حماسه نشان داد که تورکها، نهتنها در برابر توطئههای داخلی و خارجی هوشیارند، بلکه در لحظات حساس، همچون کوهی استوار در دفاع از هویت، خاک و حقوق خود خواهند ایستاد.
پیام پایانی
فعالین آزربایجانی نهتنها تهدیدی برای وحدت ملی نیستند، بلکه مانعی محکم در برابر نژادپرستان مرکزگرا و تجزیهطلبان مزدورند. هرکس بهدنبال تضعیف آزربایجان است، در حقیقت بهدنبال نابودی عدالت، آزادی و حقوق ملتهای غیرفارس در ایران است. «آیدین متحدپور»