ادتاج اتحادیه دمکراتیک ترک آذربایجان جنوبی
گادتب: کلیپی از جناب رستم قاسمی، وزیر سابق نفت دولت خانمان سوز محمود احمدی نژاد و کاندیدای فعلی ریاست جمهوری با مضمون و محتوایی در راستای جلب حمایت تورک های آزربایجان را دیدم و مثل همیشه، متاسفانه ذهنیت کلیشه ای غالب و آموزه های پانفارسی یک قرن اخیر، در این کلیپ هم بلافاصله به محض شروع، اصطلاحا توی ذوق بیننده ی آگاه تورک آزربایجانی میزد!
چه کسی و بر اساس کدام اصل و دستور و فرمول نوشته یا نانوشته ی پیدا و پنهانی! گفته است که حتما و لزوما نماد تورک ها و نماد آزربایجان، صرفا یک آلاچیق و کومه و تعدادی زن شلیته پوش در حال پختن نان فطیر است و لاغیر!؟
مگر آزربایجان و تورک های آن، و حتی در نگاهی کلی تر،تورک های ایران،بعنوان یک اتنیک جمعیتی بسیار بزرگ و در واقع اتنیک جمعیتی اصلی و غالب جغرافیای سیاسی فعلی ایران،فقط با برشی از سبک زندگی ایلیاتی و روستایی و عشایری آن شناخته میشوند و لاغیر؟
اصلا بیایید نگاه تخصصی تری به مساله بیندازیم،
هر اتنیک جمعیتی در هر جغرافیایی،درصد مشخصی جمعیت شهری و درصد مشخصی جمعیت روستایی و درصد بسیار بسیار جزیی،جمعیت ایلیاتی و عشایری دارد با سبک زندگی مربوط به خود!
آزربایجان و اتنیک جمعیتی تورک های ایران،از نظر مقایسه با سایر اتنیک های مطرح،بعنوان مثال عرب ها و مجموع اقوامی که فارس میپنداریم! و حتی عاریتی برای فارس! از قبیل گیلک و لر و کورد و بلوچ و…،در مقام مقایسه ، میخواهیم ببینیم چند شهر تاریخی و به تبع آن فرهنگ شهرنشینی داشته است و اتنیک های دیگر چند شهر تاریخی و فرهنگ شهر نشینی؟
شاید با بررسی این موضوع بصورت تخصصی، براحتی بتوان دریافت که فرهنگ شهرنشینی کدام اتنیک، کهن تر و غالب تر و برجسته تر بوده و در نتیجه قدمت مدنیت و تولیدات فرهنگی و انسانی بیشتری خواهد داشت و کدام یک کمتر!
با نگاهی اجمالی و مختصر به جغرافیای سیاسی ایران و تاریخ شهرنشینی در آن،بیشترین تعداد شهرهای تاریخی آنهم در شکل و شمایل و کارکرد مرکزیت سیاسی و فرهنگی و جان کلام،کارکرد پایتختی را در محدوده ای به نام و قدمت آزربایجان با حدود جغرافیایی از دربند و داغستان در شمال تا همدان در جنوب و گیلان و انزلی در شرق تا مرز آناتولی و تورکیه در شرق و با پایتخت های تاریخی و کهنی همچون مراغه و اردبیل و تبریز و اورمو و زنگان در قالب سلطانیه و اهر و همدان و ری و تهران و شهرهایی دیرین و بسیار کهن مثل خوی و سلماس و مرند و میانا و سولدوز و ….،آنهم صرفا در محدوده ی آزربایجان جنوبی! را شاهد خواهیم بود.
در کنار این دیرینگی فرهنگ شهر نشینی و مدنیت،نام بردن از شخصیت های بیشماری که در طول تاریخ از این جغرافیا برخاسته اند،شاید محتاج چندین جلد کتاب صرفا برای فهرست کردن این اسامی باشد!
بگونه ای که فقط و فقط در شهر تبریز،بعنوان کلان شهر تاریخی و جهانی،بیشترین تعداد مقبره های متمرکز و تجمیعی آنهم صرفا و صرفا ! مربوط به علما و فضلا و دانشمندان را در دل خود جا داده است،امری که شاید نمونه ی جهانی دیگری را قطعا با این شرایط، در موردش شاهد نباشیم.
برای حسن ختام مطلب،اگر واقعا حسن نیتی برای معرفی آزربایجان و تورک ها موجود باشد،
چرا از سرمایه های انسانی جهانی آن ،نظیر پروفسور دکتر لطفی زاده و نظریه ی بسیار مشهور و جهانی اش، نظریه ی فازی و یا پروفسور دکتر هیات و چنین نابغه های انسانی معاصرش که نماد علم و تخصص و برون داد فرهنگ شهرنشینی و مدنیت دیرین هستند ،استفاده و در نتیجه معرفی و شناسانده نمیشود !
